pithanos
07-09-2009 @ 14:29 | μεγάλες σκοτούρες, μεγάλες τραμπάλες | |
ΚατεριναΘεωνα
07-09-2009 @ 14:30 |
Ωστόσο πάντα άδικη υπήρξε η τραμπάλα.
Ζει ο άνθρωπος και ξαφνικά
ένας θάνατος , ασήκωτος
πηδάει πάνω της.
Τινάζεται η ύπαρξη , κλαδάκι στο κενό.
Ποτέ δεν ξαναπέφτει. ::theos.:: ::yes.:: ::yes.::
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ | |
poetryf
07-09-2009 @ 14:34 | Είναι δύσκολες οι ιορροπίες Δημήτρη
μα ο λόγος σου ο ποιητικός, τις επιτυγχάνει! | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-09-2009 @ 14:41 | Εξαιρετικά δύσκολη η ρύθμιση της τραμπάλας.
Όχι για μια ισορροπία αδιάφορη
μα για του χρόνου το γλυκό το πάνω-κάτω. ::theos.:: ::theos.:: | |
Simos_Vassilis
07-09-2009 @ 15:32 | ................................... ::theos.:: ::theos.:: | |
efrosiba
07-09-2009 @ 15:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-09-2009 @ 20:48 | ::sad.:: ::sad.::
ναι, ναι... | |
oneiropola
07-09-2009 @ 21:41 | Καταπιεστικές των προσπαθειών οι επαναλήψεις.
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Μνησαρέτη
07-09-2009 @ 22:58 | Ποίηση - ευρεσιτεχνία θα την έλεγα!
Έλκει με την πρωτοτυπία της κατ' αρχήν και σαγηνεύει με την έκφραση και την τεχνική της.
Ευαισθησία μισοκρυμμένη μα ωστόσο συγκλονιστική!
Αξιοθαύμαστο! | |
elpidakwstopoulou
07-09-2009 @ 23:23 | έχεις δίκιο οι στιγμές ειναι πάντα μετρημένες ....οι καλες στιγμές ....τα καθηκοντα πολλα αλλα ...ένα κλαδακι που σπάει σε ανυποψίαστο χρόνο ......η ζωή .....
υπέροχη η ερμηνεία σου......καλημέρα Δημήτρη !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
akolouthos
07-09-2009 @ 23:55 | ::theos.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Kostas Houston
08-09-2009 @ 08:16 | Δημήτρη το ποιήμα σου καταπληκτικό. Το τέλος του τόσο αληθινό | |
 |
