| Περπάταγα
πάνω σ΄ ένα μονοπάτι
σε κάποια μακρινή πολιτεία
που δεν είχα ξαναδεί
δεν είχα ξανακούσει
ούτε την είχα ονειρευτεί
περπάταγα
δίχως σκέψη να με διακόψει
δίχως πνοή να με στερήσει
χωρίς ήχο αέρα να με αγγίζει
από το αίσθημα
που ένιωθα βαθειά
στα έγκατα της ψυχής.
Και σταμάτησα
σ΄ένα πέτρινο δάκρυ
αιώνια που έστεκε
εκεί
με κόκκινες
και μαύρες σταγόνες
ολόγυρά του
σταμάτησα
το κοίταζα συνέχεια
ένιωσα πως το γνώριζα
πως κάπου το είχα δει
και τότε κατάλαβα
ήταν το δάκρυ μου
το δάκρυ
που είχα ρίξει για σένα
ζωή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|