Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κόκκινες μαύρες
 η ζωές μας μπορούν να γίνουνε καλύτερες με αλληλοκατανόηση αλληλοβοήθεια κ αυτοοργάνωση
 
Περπάταγα
πάνω σ΄ ένα μονοπάτι
σε κάποια μακρινή πολιτεία
που δεν είχα ξαναδεί
δεν είχα ξανακούσει
ούτε την είχα ονειρευτεί
περπάταγα
δίχως σκέψη να με διακόψει
δίχως πνοή να με στερήσει
χωρίς ήχο αέρα να με αγγίζει
από το αίσθημα
που ένιωθα βαθειά
στα έγκατα της ψυχής.

Και σταμάτησα
σ΄ένα πέτρινο δάκρυ
αιώνια που έστεκε
εκεί
με κόκκινες
και μαύρες σταγόνες
ολόγυρά του
σταμάτησα
το κοίταζα συνέχεια
ένιωσα πως το γνώριζα
πως κάπου το είχα δει
και τότε κατάλαβα
ήταν το δάκρυ μου
το δάκρυ
που είχα ρίξει για σένα
ζωή.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
μηχανοδηγος
08-09-2009 @ 09:48
Όμορφο......
υπατία
08-09-2009 @ 15:03
..και αυτοδιαχείριση.. ::smile.::

όμορφο το βρίσκω και εγώ
με αιφνιδιαστικό και δυνατό φινάλε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο