stixoi.info: Μια φωνή που σπαρταράει

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μια φωνή που σπαρταράει

.....αφιερωμένο...

[align=center][font=Georgia]Θυμούνται τα τρένα τα όσα ζήσαμε
και τσαλακώνουν τα βαγόνια τους
Αγάπες,θυσίες,όνειρα,απουσίες
Βρεθήκαμε με μια λευκή καρδιά κι ένα πακέτο λέξεις
που τις καπνίσαμε ως την τελευταία..και τώρα
αδειάσαμε εμείς κι εκείνη γεμάτο μ'αποτσίγαρα τασάκι
Συρθήκαμε σε κουβέντες και μεγάλα λόγια
σ'αγαπάω ζωή μου,δεν θα σ'αφήσω ποτέ
ξεχνώντας πως είναι να μεθάς από αλήθεια κι από έρωτα
Κι εκείνη η έκλειψη στα μάτια σου..
κι εκείνοι οι γρήγοροι χτύποι που γέμιζαν το μυαλό μαβιές πεταλούδες
θάφτηκαν στο χιόνι..τους μούσκεψε η συνήθεια
Σ'ένα πιάνο πάντα εκεί και μια φωνή που σπαρταράει
τραγούδια για τον έρωτα και λέξεις για το χάδι μαρτυρώ
αφού τα ξεχασμένα μου τα βράδια τα τραγούδησα όλα
κι εσένα σ'έχω γράψει με κόκκινα μάτια... μα μου έκλεψες το τέλος
Σε μια ασπρόμαυρη ζωή όπως τα πλήκτρα του
έχω στριμώξει την καρδιά μου..
Ώρα που αφουγκράζομαι τον ήχο της βροχής
τον ήχο του φιλιού σαν δύει
χαμένα στόματα τόσο αγαπημένα και τόσο χώρια
τόσο αταίριαστα και άλλο τόσο μαζί
Θυμούνται οι σκιές όσα ξεχνούν οι αγάπες...
θα μας θυμούνται οι αναμνήσεις σαν εμείς μας ξεχάσουμε
θα μας λατρέψει η μοναξιά σαν κλείσουμε τα μάτια[/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ 12-09-2009 @ 02:53	Σε μια ασπρόμαυρη ζωή όπως τα πλήκτρα του έχω στριμώξει την καρδιά μου.. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!! ::up.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος 12-09-2009 @ 04:34	::hug.:: ::kiss.::
poetryf 12-09-2009 @ 04:43	Γεμάτο από τον πόνο της αγάπης..... Μια ομορφιά ....
elpidakwstopoulou 12-09-2009 @ 07:41	τόσο αταίριαστα και άλλο τόσο μαζί Θυμούνται οι σκιές όσα ξεχνούν οι αγάπες... θα μας θυμούνται οι αναμνήσεις σαν εμείς μας ξεχάσουμε θα μας λατρέψει η μοναξιά σαν κλείσουμε τα μάτια ::theos.:: ::love.::
tarifula 12-09-2009 @ 14:32	αφού τα ξεχασμένα μου τα βράδια τα τραγούδησα όλα κι εσένα σ'έχω γράψει με κόκκινα μάτια... μα μου έκλεψες το τέλος Σε μια ασπρόμαυρη ζωή όπως τα πλήκτρα του έχω στριμώξει την καρδιά μου.. τελειο.....
mistiriodis 14-09-2009 @ 11:55	Θυμούνται οι σκιές όσα ξεχνούν οι αγάπες... monadiko!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο