Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έχω μιλήσει για σένα
 Ημιτελές...
 
Έχω μιλήσει για σένα στα σκοτεινά μου νυχτέρια
τόσο που είσαι των πλασμάτων την νύχτας γνώριμη
κοίτα, κοίτα πώς πέφτουν σαν καρποί ώριμοι
απ' το δέντρο του γαλαξία τα θλιμμένα αστέρια

Έμαθα φθόγγους μυστικούς και λόγους αστέρινους
να γράφω στης ψυχής μου τα ανοιχτά βιβλία
πότε με στίγματα τραχιά και πότε λεία
σαν Μπράιγ γραφή να την διαβάζει η πανσέληνος

και να τρυπώνει απ’ το παράθυρό σου σαν παρείσακτη
να διώχνει το σκοτάδι και να φέρνει τη γαλήνη
να γίνεται χαλί από φως και να σε πάει ως την κλίνη
σαν επιστρέφεις κουρασμένη και ανύσταχτη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
sofianaxos
13-09-2009 @ 22:27
τελειο !!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-09-2009 @ 23:06
κοίτα, κοίτα πώς πέφτουν σαν καρποί ώριμοι
απ' το δέντρο του γαλαξία τα θλιμμένα αστέρια
::yes.:: ::yes.:: ομορφο!!!!!!!!!!!!!!!!
akolouthos
14-09-2009 @ 00:32
Έμαθα φθόγγους μυστικούς και λόγους αστέρινους
να γράφω στης ψυχής μου τα ανοιχτά βιβλία
πότε με στίγματα τραχιά και πότε λεία
σαν Μπράιγ γραφή να την διαβάζει η πανσέληνος

αμίλητος ........................
Ελένη Σ.
14-09-2009 @ 00:43
Είναι όντως ώριμοι οι καρποί της ποίησής σου Δημήτρη, έτσι ως εξελίσσεται μες στα δρομολόγια της νύχτας και με μυστικούς, αστέρινους φθόγγους καταφέρνει εντέλει ν’ ακουμπήσει την αυγή μες στη γαλήνη! Πολύ γλυκό, πολύ!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
14-09-2009 @ 04:27
Πολύ όμορφο!.. ::yes.::
Όλο ήταν πολύτιμο και με άγγιξε, αλλά στάθηκα λίγο παραπάνω στη δεύτερη στροφή... Σκέφτηκα πως με κάποιον ακόμα χρησιμοποιώ τους ίδιους φθόγγους... Έχω την ίδια γραφή... ::hug.::
idroxoos
14-09-2009 @ 06:10
Έμαθα φθόγγους μυστικούς και λόγους αστέρινους
να γράφω στης ψυχής μου τα ανοιχτά βιβλία
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
14-09-2009 @ 08:18
!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
poetryf
14-09-2009 @ 10:18
Μου θύμισε το Μονόγραμμα του Ελύτη.
ένα ποίημα που πραγματικά με εμπνέει !
Μπράβο Δημήτρη!
ΚατεριναΘεωνα
14-09-2009 @ 10:38
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
14-09-2009 @ 11:38
τ αστέρια που πέφτουν σαν ώριμοι καρποί ...η σελήνη που διαβάζει τους μυστικούς φθόγγους για να τρυπώσει στο παράθυρό της .να φωτίσει να διαλυθεί το σκοτάδι......ασύλληπτο ΄νόημα ...ασύλληπτη σκέψη ...που μόνο η μοναδική σου πένα κατέχει......................................
μοαναδικά υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Celestia
14-09-2009 @ 15:39
Μοναδικο!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ............. ::theos.:: ................ ::theos.::
A night to Remember
18-09-2009 @ 02:12
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο