μηχανοδηγος
14-09-2009 @ 14:45 | Ακούγονται από τον πάνω όροφο γέλια.
Οικογενειακά γέλια.
Κι η νοσταλγία θρέφει τα ανοστάλγητα.
Τα ανύπαρκτα.
Υποκλίνομαι στην ποιήτρια.
| |
paratamas
14-09-2009 @ 14:46 | πάρα πολύ καλό
εμένα με άγγιξε. | |
ΚατεριναΘεωνα
14-09-2009 @ 14:58 | ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: ::up.::
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ | |
Celestia
14-09-2009 @ 15:18 | Αερινο το ποιημα σου σαν πεταγμα νυχτοπεταλουδας!!!!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
14-09-2009 @ 15:53 | Πανέμορφο!!!Πως μπορεις να μεθυσεις πινοντας βροχινο νερο
απο μια βρωμικη λακουβα?
Κι'ομως το ποιημα σου ειναι μεθυστικο.Με αρωμα Φθινοπωρου | |
elpidakwstopoulou
14-09-2009 @ 16:56 | Απ'τη χθεσινή βροχή θα'ναι.
Βούρκωσε το χώμα.
Χαλάρωσαν κι οι αντιστάσεις του.
πολύ όμορφο ζαχαρίτσα μου .....μα πολύ ::love.:: ::hug.:: | |
kgnisios
14-09-2009 @ 22:24 | καλη σου μερα Ελενη
Τα χρόνια απόθεσαν ανάσες
στα φτερά μιας νυχτοπεταλούδας,
που ματαίως γονιμοποιεί το νέον ;
τι ποιητικη "καλημερα" ηταν αυτη . . . . ! ! ! | |
akolouthos
14-09-2009 @ 22:36 | Φεύγω τώρα...
Εκείνη η νυχτοπεταλούδα πεινάει για παρέα.
.......................................... ::theos.:: | |
sofianaxos
15-09-2009 @ 00:11 | ::up.:: ::up.:: | |
Ελένη Σ.
15-09-2009 @ 02:15 | Τα βλέπω τα φτερά σου, που ακουμπούνε σ' ουρανούς...εκεί δεν υπάρχει χώμα για να χαλαρώσουν οι αντιστάσεις του, όμορφη νυχτοπεταλούδα! | |
martin luther
15-09-2009 @ 04:55 | Ολοι πεινάμε για καλή καλή παρέα, αλλά πόσο είναι εφικτό μόνο αυτό, ένας θεός το ξέρει!!!!! | |
Christa E.
17-09-2009 @ 12:19 | Φεύγω τώρα...
Εκείνη η νυχτοπεταλούδα πεινάει για παρέα.
Μου άρεσε όλο αλλά οι 2 αυτοί στίχοι είναι όλα τα λεφτά!!! ::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
pithanos
24-09-2009 @ 07:04 | φύγε τώρα για λίγο και χρόνια πολλά που τα εκατόστησες
αλλά να ξανάρθεις | |
 |
