stixoi.info: σε λίγο ξημερώνει

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132743 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

σε λίγο ξημερώνει

πέρα απ’ τα όρια τ’ ουρανού θέλησες ν' ανοιχτείς
κολλώντας με λευκό κερί γερά φτερά στην πλάτη
να κυνηγήσεις τάχατες τη μοίρα πριν χαθείς
πέρα απ’ τα όρια τα’ ουρανού , της θάλασσας τα πλάτη

να φύγεις σαν γοργό σκαρί που σκίζει το νερό
θέλησες , πίσω αφήνοντας γραμμή που να μη σβήνει
τα μάγουλά σου έβαψες με χρώμα πορφυρό
του ορίζοντα του αυγινού που μόνο ελπίδες δίνει

να πεταρίσεις σαν πουλί μικρό απ’ τη φωλιά
θέλησες, κι απ’ τη μητρικήν αγκάλη να πετάξεις
γιατί ένιωσες τη δύναμη της νιότης στα φτερά
κι έλεγες μόνος σου μπορείς τον κόσμο όλο ν’ αλλάξεις

τώρα από την απόσταση του χρόνου που περνά
όλο και μοιάζεις πιο πολύ στη λάβα ενός κρατήρα
που άλλοτε διχοτόμησε και βύθισε νησιά
μα τώρα βράχος στέκεται, μαύρος έξω απ’ τη Θήρα

κι αναζητάς να σε δεχτεί τη νύχτα μια αγκαλιά
που η μοναξιά σου γίνεται θεριό που δε μερώνει
να σου χαϊδέψει στοργικά μια μάνα τα μαλλιά
και να σου πει, «μη σκιάζεσαι, σε λίγο ξημερώνει»


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

akolouthos 15-09-2009 @ 00:13	κι αναζητάς να σε δεχτεί τη νύχτα μια αγκαλιά που μοναξιά σου γίνεται θεριό που δε μερώνει να σου χαϊδέψει στοργικά μια μάνα τα μαλλιά και να σου πει, «μη σκιάζεσαι, σε λίγο ξημερώνει» ...........................................
sofianaxos 15-09-2009 @ 00:21	ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera 15-09-2009 @ 00:29	να πεταρίσεις σαν πουλί μικρό απ’ τη φωλιά θέλησες, κι απ’ τη μητρικήν αγκάλη να πετάξεις γιατί ένιωσες τη δύναμη της νιότης στα φτερά κι έλεγες μόνος σου μπορείς τον κόσμο όλο ν’ αλλάξεις ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ
Ιππαρχος 15-09-2009 @ 01:16	τέλειοι στίχοι!
Ναταλία... 15-09-2009 @ 03:04	να πεταρίσεις σαν πουλί μικρό απ’ τη φωλιά θέλησες, κι απ’ τη μητρικήν αγκάλη να πετάξεις γιατί ένιωσες τη δύναμη της νιότης στα φτερά κι έλεγες μόνος σου μπορείς τον κόσμο όλο ν’ αλλάξεις πανέμορφο Χρήστο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο