| |
πόσο αξίζει η ανατολή
αφού τη βλέπεις μοναχή
μα ήταν δική σου επιλογή
κι ας βιάστηκες
Πόσο αξίζει να είσαι αλλού
μακριά από μένανε αφού
στα δίχτυα του εγωισμού σου
πιάστηκες
Πόσο αξίζει να πονάω
τα όνειρά μας σαν κοιτάω
που σαν ξερόφυλλα στον άνεμο
σκορπίσανε
Κι αντί ν' ανέβεις πιο ψηλά
έπεφτα εγώ στα χαμηλά
κι όλα στην τύχη τελικά
μόνα τ' αφήσαμε
Ποια είναι η αξία της σιωπής
όταν δεν έχεις τίποτα άλλο πια να πεις
ποια είναι αξία της φυγής
αφού κοντά μου πια να μείνεις δεν μπορείς
ποια είναι η αξία της ζωής
αφού στο τέλος δες χωρίσαμε κι εμείς
τι αξία έχω πια κι εγώ
αφού δεν έπαψα ποτέ
να σ' αγαπώ.
Μου αξίζει έστω μια φορά
να είμαι ο πρώτος στη σειρά
μα η δική σου η καρδιά
πάλι προσπέρασε
Κι αντί να δώσει πιο πολλά
κράτησε και τα λιγοστά
κι ό,τι είχα κάποτε κοντά
πάει και περασε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
