Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αποξένωση της παιδικής ηλικίας
 
Η παιδική ηλικία είναι πάντα συνδιασμένη στο μυαλό μου με παιδική χαρά, πολύ παιχνίδι, «μήλα», «τζαμί», κυνηγητό, κρυφτό, παρέες, παιδιά…..πολλά παιδιά!!! Δε μιλάω για τις φιλίες αργότερα στο γυμνάσιο, λύκειο, για τους κολλητούς, τους συμμαθητές, τους γείτονες…..Μιλάω για εκείνα τα παιδιά που έπαιζαν μαζί στα πάρκα, που δεν είχε πάει ποτέ ο ένας στο σπίτι του άλλου, παιδιά από κατασκηνώσεις, διακοπές, παιδιά φίλων των γονιών μας….
Μεγαλώνοντας και μπαίνοντας στη εφηβία τα παιδιά αυτά χάνονται μεταξύ τους, επιλέγουν τους φίλους τους, ενσωματώνονται σε παρέες και γενικά φτιάχνουν τον κύκλο τους. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ξαφνικά είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ ο ένας για τον άλλον, ούτε καν χαιρετιούνται στο δρόμο όταν συναντηθούν τυχαία. Και από τις δυο πλευρές ισύει η στάση αυτή. Λες και είναι δυνατόν να έχουν ξεχάσει τις παιδικές τους αναμνήσεις και τα πρόσωπα που έζησαν μέσα σε αυτές. Ούτε οι χαρούμενες στιγμές και η ξεγνοιασιά ξεχνιέται, ούτε και οι άνθρωποι.
Και είναι κρίμα τα παιδιά να βιώνουν την αποξένωση από τόσο νωρίς….



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα....!!!!
 
malkon64
17-09-2009 @ 15:10
Μήπως βαραίνουν περισσότερο οι ανάγκες και τα προβλήματα από τις αναμνήσεις?


Με Εκτίμηση

Κωνσταντίνος
viki72
17-09-2009 @ 15:22
Έχεις απόλυτο δίκιο, είναι κρίμα να συμβαίνει αυτό, αλλά οι άνθρωποι μεγαλώνοντας χάνουν τον αυθορμητισμό και την αθωότητα την παιδική και αλλοτριώνονται από τον εαυτό τους κι από τους άλλους.....
::yes.:: ::yes.::
dr.rockthan
17-09-2009 @ 15:23
ειναι η μελαγχολια της επαναληψης που κανει τους ανθρωπους να κρυβονται πισω απο τις ''φορεσιες ''της καθημερινοτητας
και πιστεψε με ειναι τοσες οι αναμνησεις που γυριζουν στη μαγεια αυτης της στιγμης που οι λεξεις δεν προλαβαινουν να ανθισουν.
και ποιος απο μας θελει αραγε να δει τον παιδικο του φιλο στο κρυφτο, εναν ανθρωπο σαν ολους τους αλλους?
Ισως ολοι μας βλεποντας αυτα τα ξεχασμενα παιδια να βλεπουμε τον εαυτο μας ξανα εκει.και ισως εκει να θελουμε να μεινουμε.κραταμε αυτους τους ανθρωπουε παιδια γιατι δεν μπορουμε να ξανακανουμε παιδι τον εαυτο μας.
Τους τιμαμε.

φιλικα
θανασης
Γιώργος_Κ
17-09-2009 @ 15:27
Σωσ-τόστ! ::cool.:: ...μάλλον Σωστή!!!! 100% Μαρία
facet
18-09-2009 @ 05:06
είναι σωστό αυτό που λές Μαρία .Ισως να φταίει αυτή η ταχυτητα που εχει μπλέξει στα γραναζια της τις ζωές των ανθρωπων....
πολύ όμορφο καλησπέρα !!!! ::theos.:: ::up.::
ORLANDINA
21-09-2009 @ 16:22
http://www.youtube.com/watch?v=jx1VnmZUhM4&feature=related

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο