| |
Ψες έπιασα τον εαυτό μου, ασυναίσθητα να αναρωτιέται,
Αν κάνει κι αυτή, οσα έκανα εγώ για σενα,
Σκέφτηκα, αν μήπως όπως εγώ,
Σου μιλάει κι αυτή, κι αν στο πλάι σου θα θελε παντοτε
Να ειναι
Αναρωτήθηκα, αν θα διεσχιζε ποτέ την κόλαση
Και πίσω,
Κι αν μονάχα η σκέψη σου μακρια απο εκείνη
Θα την εκανε να τρελαθεί
Ρώτησα τον εαυτό μου, αν τελικά
Τα δάκρια μου, δεν ξεπλυναν καμια πληγή
Δική σου,
Και επιτέλους κατάλαβα, πως καμιά φορά,
Πολεμάμε για άτομα, χωρίς να μας το έχουν
Ζητήσει
¨Εκλαψα γιατί δεν ήμουνα αυτή που ξεκλείδωσε
Την καρδιά σου,
¨Εκλαψα γιατί δεν ήμουνα εγώ αυτή που θα ήταν μαζί,
Με αυτό τον υπέροχο άνθρωπο που είχα καταλάβει,
πως κρύβεις μέσα σου.
Ηρθε το πρωί και ,χαμογέλασα...
Σ'εφερα και πάλι στο μυαλό μου..,
Για κοιτα πόσο άλλαξες,
Για κοίτα μέχρι που έφτασες...
Κοίτα..
Μπορείς και πάλι να αγαπάς,!
Καλημέρα, καλημέρα...
Επιτέλους κάπου μακριά, το νιώθω,,
Ξύπνησες,,
Καλημέρα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
