dr.rockthan
17-09-2009 @ 21:07 | πολυ ομορφη και λυρικη γραφη!!! ::yes.:: ::yes.::
καλημερα ::up.:: | |
oneiropola
17-09-2009 @ 21:19 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
yiannistellidis
18-09-2009 @ 00:03 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: wraio poly!!! | |
elpidakwstopoulou
18-09-2009 @ 00:56 | απ’ την ανάμνησή σου είπα να περάσω
αλλά… συγχώρα με… δε βρήκα πάλι χρόνο
ακούγεται υπερβολικό το ξέρω, κι όμως
δεν βρίσκω πια το χρόνο μήτε να γεράσω
πολύ όμορφο καλημέρα Χρήστο !!! ::up.:: ::up.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
18-09-2009 @ 02:48 | κι ενώ στο εντός μου τάξη σκέφτομαι να βάλλω
και να αναρωτηθώ ποιος είμαι και που πάω
βρίσκω μια πρόφαση καλή και προσπερνάω:
δεν βρίσκω χρόνο πια μήτε για ν’ αμφιβάλλω
Μπράβο Χρήστο
::yes.:: ::yes.:: | |
Ναταλία...
18-09-2009 @ 03:05 | κι ενώ στο εντός μου τάξη σκέφτομαι να βάλλω
και να αναρωτηθώ ποιος είμαι και που πάω
βρίσκω μια πρόφαση καλή και προσπερνάω:
δεν βρίσκω χρόνο πια μήτε για ν’ αμφιβάλλω
Έγραψες πάλι ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ειρήνη
18-09-2009 @ 04:09 | δεν βρίσκω πια το χρόνο μήτε να γεράσω..
Χρήστο ανατριαστικό είναι το σημερινό σου ποίημα και πόσο αληθινό..
ο στίχος που ξεχώρισα νομίζω είναι συγκλονιστικός..να μη βρίσκεις το χρόνο ούτε να γεράσεις.. | |
Ελένη Σ.
18-09-2009 @ 04:20 | Τελικά σκόρπια μένουν τα κομμάτια Χρήστο μου…μα αυτή η αταξία, είναι τελικά αυτή που σε κρατά αγέραστο! Βαθύ και υπέροχο, ως συνήθως! | |
 |
