| |
ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Τις νύχτες μιλάω συχνά με τον εαυτό μου. Τον μαλώνω κυρίως επειδή δεν κάνει ποτέ υπομονή. Του εξηγώ ότι είμαι στην μέση του δρόμου και έχουμε να δούμε ακόμα πολλά γεγονότα και καταστάσεις. Του λέω να μην γίνει κότα.
Τις νύχτες μιλάω με τον εαυτό μου και του παρουσιάζω πώς έχει η κατάσταση .Τώρα. Θέλω δεν θέλω θα πορευτώ με αυτούς τους ρυθμούς. Δεν με παίρνει να σηκώσω κεφάλι. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνω επανάσταση. Μέχρι νε περάσει η μπόρα πρέπει να σωπάσω. Μετά βλέπουμε. Ότι έρθει καλώς έρθει ειδάλλως αν θα πάρω πρωτοβουλίες θα χαλάσει όλο το σκηνικό. Δεν ανέπτυξα φοβική συμπεριφορά αλλά καλύτερα είναι να μην βρεθώ αντίθετη στο ρεύμα των γεγονότων.
Τις νύχτες μιλάω με τον εαυτό μου και του εξηγώ ότι δεν μπορώ να του πω, κατά την διάρκεια της ημέρας. Τότε που δεν μπορώ να σηκώσω το κεφάλι μου επειδή τρέχω για ανούσια αλλά υποχρεωτικά χαζά. Τότε που τα νεύρα μου ροκανίζουν ,διαδικασίες, γραφειοκρατία και ΄΄ κανόνες ΄΄ της ελληνικής κοινωνίας. Καταστάσεις που δεν μπορώ να παρακάμψω επειδή είμαι μικρή και ασήμαντη.
Τις νύχτες μιλάω με το αβοήθητο τραυματισμένο σώμα μου. Το χαϊδεύω ,το φιλάω και το κανακεύω. Προσπαθώ να το συνετίσω ενώ ψάχνω απεγνωσμένα να βρω μία κατάλληλη θέση για το δεξί μου χέρι που πονάει και είναι μουδιασμένο.
Τις νύχτες μιλάω με το κουρασμένο σώμα μου και το προετοιμάζω για τις δύσκολες ημέρες που θα έρθουν. Το δεξί μου χέρι αρχίζει και κουράζεται υπερβολικά εύκολα και σταδιακά εγκαταλείπει την δράση. Αρχίζω και εκπαιδεύω το αδερφάκι του, το αριστερό μου χέρι ,για τις κινήσεις που σχετίζονται με την καθημερινότητά μου. Όταν βλέπω ,μέσα στην νύχτα ότι το δεξί χάνει το παιχνίδι και δεν υπάρχει άλλη λύση ,το ξεκρεμάω και το βάζω να ξεκουραστεί στην πολυθρόνα που βρίσκεται κοντά στο κρεβάτι μου. Να πάρει δυνάμεις μέχρι το πρωί για να μπορέσω να το ξαναφορέσω. Να ανταπεξέλθει στα διάφορα έργα της ημέρας .Έτσι ,μέσα στην νύχτα, ξεκουράζω το ακρωτηριασμένο σώμα μου και περιμένω τις καλύτερες ημέρες που θα έρθουν.
Τις νύχτες ενώ νταντεύω τον εαυτό μου συγκρατώ δύσκολα την αγανάκτηση μου. Για τι να έχω τέτοια εξέλιξη; Τι δεν έκανα σωστά; Για άλλα πράγματα είχα προετοιμαστεί και άλλα μου προέκυψαν. Ποιος φταίει που γύρισαν έτσι; Ποιόν θύμωσα εκεί ψηλά; Ποιος είναι συνυπεύθυνος για την ανερχόμενη κατάντια;
Με τις πρώτες ώρες της ημέρας σαν το μυθικό ιερό πτηνό των αρχαίων Αιγύπτιων που όταν διαισθανόταν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου άναβε φωτιά από αρωματικά φύλλα και καίγονταν. Για να αναγεννηθεί από τις στάχτες του Έτσι και εγώ ξαναγεννιέμαι από τις στάχτες μου. Ξαναγεμίζω τις μπαταρίες μου αισιοδοξία. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι έχω ξεπεράσει και άλλες δύσκολες στιγμές. Δεν κατέθεσα τα όπλα σε τόσους αγώνες ,τώρα θα το κάνω; Θωρακίζω τον εαυτό μου με αισιοδοξία και θετικές σκέψεις Επενδύω στο μυαλό και την καρδιά μου. Οι μάχες και τα δύσκολα είναι μόνο για τους δυνατούς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
