Elena Argyriou
18-09-2009 @ 03:15 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
yiannistellidis
18-09-2009 @ 03:25 | Το μυαλό μου ν’ αδειάσει από ποίηση,
όλο λέξεις και λέξεις τα χάνω!
Να πάψει της πίκρας η μύηση,
να μπορέσω ξανά να ανασάνω. ”
::theos.:: ::theos.:: | |
pithanos
18-09-2009 @ 03:36 | ::rol.:: ........................ ::smile.:: | |
oneiropola
18-09-2009 @ 03:41 | Το μυαλό μου ν’ αδειάσει από ποίηση,
όλο λέξεις και λέξεις τα χάνω!
Να πάψει της πίκρας η μύηση,
να μπορέσω ξανά να ανασάνω. ”
::yes.:: ::yes.:: | |
swordfish
18-09-2009 @ 04:04 | ::up.:: ::smile.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
18-09-2009 @ 04:04 | Όλη η ποίηση γύρω μου στρέφεται,
αν στη δώσω θα γίνει κομμάτια.
Μια κατάρα από πάνω μου τρέφεται,
κολλημένη στης ψυχής μου τα μάτια.
Μπράβο Χαρά
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: | |
Ναταλία...
18-09-2009 @ 04:15 | πάρα πολύ καλό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
VASILLAKI
13-10-2009 @ 14:33 |
“ Το μυαλό μου ν’ αδειάσει από ποίηση
να ξεράσει της θλίψης τις νότες.
Κι αν τη πίστη της λύπης τη βλέπεις προσποίηση,
να σου δείξω ξανά πως δεν υπάρχουν ιππότες.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ! ΕΧΕΙΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ ΕΔΩ! ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ!!! | |
στίχος
18-05-2011 @ 04:04 |
............!!!! έχεις αυτό: που πετάς στα μούτρα ( μας ) - ( επιστρέφεις για την ακρίβεια ) το δηλητήριο που έχεις καταπιεί.....με καταπληκτική μαεστρία και χωρίς να γίνεται κραυγαλέα....ξεχωρίζεις !!!! | |
 |
