| |
Ανόητο στοίχημα. Κι απροσεξία να καρφώσω
την άκρη από το φόρεμά μου πάνω στον τάφο.
Και πρωτού απ' τον πρώτο μου φόβο αλαφρώσω,
μ' άλλο φόβο τροχιά του θανάτου διαγράφω
με το σώμα μου. Ω! βολικός που 'ναι ο τόπος
να πεθάνω κοντά με τους άλλους νεκρούς.
Για τους δε ζωντανούς, κανείς κόπος,
σαν η μέρα τους βρει από πάνω μου ωχρούς
να κοιτάνε τ' ωραίο μου κορμί παγωμένο
-το καρφί, το σφυρί μεσ' το χέρι μου ακόμα-
Μια σπρωξιά και σε έτοιμο μνήμα σκαμμένο
θα χαθώ δια παντός στ' αλαφρύ, αιώνιο χώμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
