| |
κόπηκα
μπροστά στου χωρισμού τη θέα
έμεινα
ακίνητος δίχως μιλιά και παρέα
μια καρδιά
δεν είναι αρκετή να δεχτεί την ιδέα
πως θα μείνει μόνη μέσα στη σιωπή
κλείδωσα
και πέταξα και τα κλειδιά μου
μέθυσα
τα πίνω κι απόψε με τη μοναξιά μου
άδικα
βρεθήκανε άστεγα τα όνειρά μου
σαν αλήτες που γυρνάνε στη βροχή.
Να το πιστέψω πώς θες
άλλα μου έλεγες χθες
για ποια αγάπη μιλούσες
πού πήγαν οι νύχτες οι παντοτινές
να το πιστέψω πώς θες
άλλα μου έταζες χθες
εσύ ήσουν που μ' αγαπούσες
μα άφησες πίσω σου
πόρτες κλειστές.
άραγε
απ' τα παλιά τι να θυμάσαι
καίγομαι
ακόμα σε σκέφτομαι πανάθεμά σε
πώς πονάει
από ένα συναίσθημα να εξαρτάσαι
πώς να φύγεις
από αυτή τη φυλακή
χάνομαι
και κάτι πρέπει πια να γίνει
κόπηκα
σε χίλια κομμάτια και τι έχει απομείνει
μια ψυχή
αυτήν έχω μόνο και τι θ' απογίνει
μόνη, άδεια
κι ορφανή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
