Μπούρμπουρ Λίθρας
22-09-2009 @ 04:38 | ::oh.:: | |
balistreri
22-09-2009 @ 04:52 | http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=29155&hl=
αυτό με θύμισε....
και τώρα το αληθινό σχόλιο...
να δεχτώ ότι δυο τζιβαέρια μπορούν να κρυφτούν πάνω στα χείλη μου....
αλλά κι ένα δρεπάνι? ::sneak.::
είπαμε ποιητική αδεία αλλά το παραχέσαμε...
άσε που σε προεκλογική περίοδο άμα βάλεις κι ένα σφυρί μπορεί το πόνημα να θεωρηθεί προβοκάτσια... | |
νετη541
22-09-2009 @ 05:00 | ...δηλαδή για να καταλάβω....με λες αντιγραφέα, heσμένη και κομμουνίστρια;;;.... ::scare.:: ... | |
arpistre
22-09-2009 @ 05:03 | και αντιρεαλιστικιά σε είπε!!
Να!! είπε οτι δε χωράει το δρεπάνι μαζί με τα τζιβαέρια!!
::clown.:: | |
νετη541
22-09-2009 @ 05:07 | ...αηδίες....έχεις δει τα χείλη του;.... ::sneak.:: | |
CHRISTOS P
22-09-2009 @ 05:08 | "Τώρα που ασπρίζω καθώς μεγαλώνει το άδειο τελάρο"
αν εννοείς το νόημα που υποθέτω, τότε είσαι πολύ μεγάλη Εφούλα ! | |
balistreri
22-09-2009 @ 05:22 | κάτι τσιμπουκόχειλα...νααααα....με το συμπάθειο... ::blush.:: | |
ΔΡΑΚΟΥ ΛΟΓΙΑ
22-09-2009 @ 05:35 | Πόρτες, παράθυρα, δυο στάλες άρωμα κι ένα τσιγάρο
Έρωτας ξέστρωτος, μισός στο πάτωμα μονάχος μένει
Ένα τραγούδι και μία ζωή που δε θά ‘ρθει προσμένει
Ντύσου καλά και τα λέμε μετά αν λιγάκι λασκάρω
Τώρα που ασπρίζω καθώς μεγαλώνει το άδειο τελάρο
Η γη μικραίνει
ΒΡΕ, ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΑΤΕ, ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΛΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕ. ΕΧΕΙ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ... | |
balistreri
22-09-2009 @ 05:45 | ελπίζω να σε πήγε αρκετά μακριά... ::whist.:: | |
poetryf
22-09-2009 @ 07:41 | Εγώ δεν σε ξαναδιαβάζω.
ΤΕΛΟΣ!
Δεν θα γίνομαι χάλια κάθε φορά που ΓΡΑΦΕΙΣ!
Απλά..... ::hug.:: | |
malkon64
22-09-2009 @ 07:47 | Βήματα πέντε, ρολόι, κλειδιά, δυο φιλιά στον αέρα
Και νά ‘σαι πάλι στα εικοσιτρία εκεί στο τριάρι
Μες στον ακάλυπτο να κόβει βόλτες ξανά το φεγγάρι
Και στην κουζίνα ν’ αχνίζει βραχνά η παλιά καφετιέρα
Ο αναπτήρας σου στο κομοδίνο κι η ταμπακέρα
Απομεινάρι
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!! | |
Ιππαρχος
22-09-2009 @ 08:16 | Εγώ θα σε διαβάζω... | |
Α.Ε. ΕΠΕ
22-09-2009 @ 08:54 | Εγώ όχι!!!
Που το ρίξατε όλες στο χορό!
Κουνίστρες!!!
::21694.:: | |
efrosiba
22-09-2009 @ 09:48 | Μες στον ακάλυπτο να κόβει βόλτες ξανά το φεγγάρι
Και στην κουζίνα ν’ αχνίζει βραχνά η παλιά καφετιέρα
Ο αναπτήρας σου στο κομοδίνο κι η ταμπακέρα
Απομεινάρι
::theos.:: | |
niotis@yahoo.gr
22-09-2009 @ 10:37 | Πόρτες, παράθυρα, δυο στάλες άρωμα κι ένα τσιγάρο
Έρωτας ξέστρωτος, μισός στο πάτωμα μονάχος μένει
Ένα τραγούδι και μία ζωή που δε θά ‘ρθει προσμένει
Ντύσου καλά και τα λέμε μετά αν λιγάκι λασκάρω
Τώρα που ασπρίζω καθώς μεγαλώνει το άδειο τελάρο
Η γη μικραίνει
φανταστικο!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: | |
Xωρολάτρης
22-09-2009 @ 13:04 | Λοιπόν "σκέτη νούμερο της μητρός σου" καθώς λες ,καλά θα κάνεις την τελευταία ιδίως στροφή σου να μου την απομονώσεις ..να μου την διπλώσεις σε κανένα αλουμινόχαρτο -που πιθανόν θα βρεις δίπλα στην αχνίζουσα καφετιέρα να περιέχει κάτι πρώην κουλουράκια-και σε μια επόμενη συνάντησή μας να μου την φέρεις σαν δώρο προκειμένου όταν θέλω να δω πως φτιάχνεται μια παρουσία να την κοιτώ και να μ΄αρέσει..
Φιλιά.. | |
elpidakwstopoulou
22-09-2009 @ 15:00 | συγκινητικότατο .....μοναδικό απο εκείνα που θελεις να τα ξαναδιαβάζεις πολλές φορές μην σου ξεφυγει κατι ...ομορφιά μου ....της ψυχουλας σου .......................... ::theos.:: ::hug.:: | |
pithanos
22-09-2009 @ 18:49 | αφού τον ξέρεις τον balistreri τι παθαίνει με το δρεπάνι βάλε κανένα ρεπάνι, χείλια είναι..
αλλά όποιος προτιμά παντεσπάνι
το παρακάνει
θα συμφωνήσω με την κα ΔΡΑΚΟΥ (μελ)
κι όλα τα λεφτά
κι η μεγάλη μαγκιά (ή πονηριά το ίδιο είναι)
- κάπου το έχω ξαναπεί-
όταν η (μη αναστρέψιμη) ανατροπή έρχεται στην τελευταία
λέξη | |
Ελένη Σ.
22-09-2009 @ 23:35 | Είσαι καταπληκτική!!!! Πιότερο μ’ άρεσε η ξαστεριά και η λάμψη τούτου του έρωτα, τούτης της αγάπης, μέσα στην κάθε λέξη!!! Μπράβο σου!!! | |
dimvel
23-09-2009 @ 06:42 | Ένας χορός μεσ' την ομίχλη με ζωντανές τις μουσικές του...
ΜΠΡΑΒΟ !!! | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
26-09-2009 @ 13:46 | Βήματα πέντε, ρολόι, κλειδιά, δυο φιλιά στον αέρα
Και νά ‘σαι πάλι στα εικοσιτρία εκεί στο τριάρι
Μες στον ακάλυπτο να κόβει βόλτες ξανά το φεγγάρι
Και στην κουζίνα ν’ αχνίζει βραχνά η παλιά καφετιέρα
Ο αναπτήρας σου στο κομοδίνο κι η ταμπακέρα
Απομεινάρι
::theos.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
 |
