oneiropola
23-09-2009 @ 14:19 | Έχει κι η Ποίηση μεδούλι
Μα δεν το’ξερες;
Αθανασία υπεροχο
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...» ::rock.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ζήνωνας
23-09-2009 @ 14:26 | Καλημέρα Αθανασία μου.
Υπέροχο, ειδικά το τελείωμά του είναι εξαιρετικό! Μπράβο!
Καλό ξημέρωμα και ο Θεός μαζί σου! | |
xxix86
23-09-2009 @ 14:40 | Αριστούργημα... | |
Christa E.
23-09-2009 @ 15:03 | «Πωλούνται όνειρα κι ελπίδες
που παλιώσανε
Κάποιος τα έγραψε με αίμα
και με θειάφι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
Εξαιρετικό!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-09-2009 @ 16:03 | O δρομος της ποιησης σου εκτος απο κατι ονειρικες ....ευθειες εχει και
γοητευτικες στροφες. Xαιρετιζω λοιπον αυτη εδω τη στροφη
στη ροκ ποιηση,με οτι και αν καταπιαστεις εσυ...... | |
malkon64
23-09-2009 @ 16:10 | Γι’αυτό και γίνανε λεπίδες
και με κόψανε
θαρρείς κ’ η αλήθεια σφάζει ψέμα
με ξυράφι.
Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
Αθανασία Θαυμάσιο - Υπέροχο !!!!!!!!!!!!!! | |
ΚατεριναΘεωνα
23-09-2009 @ 17:17 | ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
pithanos
23-09-2009 @ 18:11 | άμα αυτοί οι στίχοι είναι Σκουριασμένοι εγώ είμαι ..μεταλλικό κάγκελο | |
sofiagera
23-09-2009 @ 20:11 | Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...» ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ | |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
23-09-2009 @ 21:51 | «Πωλούνται όνειρα κι ελπίδες
που παλιώσανε
Κάποιος τα έγραψε με αίμα
και με θειάφι...
Γι’αυτό και γίνανε λεπίδες
και με κόψανε
θαρρείς κ’ η αλήθεια σφάζει ψέμα
με ξυράφι.
Πόσο φιλοσοφημένες λέξεις και πόσο αληθινές . Βέβεια η αλήθεια πονάει αλλά όταν δεν λέγεται , γίνεται πόνος εσωτερικός κι εσύ καλά έκανες και τον έβγαλες τόσο μα τόσο υπέροχα!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Δήμητρα
23-09-2009 @ 23:28 | Είσαι αστέρι.......!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
akolouthos
24-09-2009 @ 00:57 | Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Αθανασία ................... ::theos.:: | |
CHЯISTOS P
24-09-2009 @ 01:07 | Απαστράπτουν, θά 'λεγα ! ::kiss.:: | |
Ελένη Σ.
24-09-2009 @ 01:56 | Θα κρατήσω αυτά τα κόκκινα 'ματωμένα όνειρα...ξέρω καλά πως γράφονται, με το μελάνι της ψυχής, γι' αυτό όμως πίστεψέ με, αν και λαβωμένα, είναι καμωμένα ψηλά για να πετούνε!
Λεπίδες τα λόγια σου και κόβουνε! | |
Γιάννης Ποταμιάνος
24-09-2009 @ 02:15 | Έχει κι η Ποίηση μεδούλι
Μα δεν το’ξερες;
Κι όσο τσακίζεις την ψυχή σου
αυτό βαθαίνει.
Του Ποιητή το μεροδούλι
κι οι απόπειρες
Σε μια σελίδα της αβύσσου
λερωμένη
Μπράβο Αθανασία
καταπληκτικό
::yes.:: ::theos.:: | |
kgnisios
24-09-2009 @ 02:16 | καλημερα Αθανασια
Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
. . . συγκλονιστικο . . . | |
Ναταλία...
24-09-2009 @ 04:57 | Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
Εξαιρετικό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
idroxoos
24-09-2009 @ 05:23 | ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |
dimvel
24-09-2009 @ 05:55 | Το μεδούλι κατακόκκινο μέσα στα κόκκαλα φτιάχνει το αίμα.
Ο σίδηρος απαραίτητος , ας σκουριάζει...
Το βρίσκω πολύ όμορφο , ιδιαίτερα τις τρεις πρώτες στροφές. | |
rock sugar
24-09-2009 @ 06:48 | το λατρεύω! | |
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
24-09-2009 @ 06:52 | Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
Αθανασια καλα να σαι!
::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
24-09-2009 @ 07:02 | πανέμορφο !!!! ανήκεις στους ταπεινούς της ποίησης που ο πλούτος της ψυχής και των στίχων σου...μετριέται χρυσάφι............ ::theos.:: ::love.:: ::hug.:: | |
peiraiotissa
24-09-2009 @ 07:56 | Κοριτσάρα μου αστείρευτη και ταλαντούχα!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-09-2009 @ 09:30 | κι οι απόπειρες...............ετσι ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
frozenangel
24-09-2009 @ 10:08 | ΦΟΒΕΡΟ !!!!!!!
Στέκουν σ’απόσταση πνοής
απ’τον διαβάτη τους
μέχρι τα μάτια στηνουν γέφυρες
και πάνε
Κόντρα στο ρεύμα της ροής
το μαϊστράλι τους
θερίζουν μέσα σου ό,τι έσπειρες
Πονάνε.
Καλησπερα Αθανασια..
γραφεις υπεροχα ! | |
ΜΝΗΜΩΝ
24-09-2009 @ 12:33 | Έχει κι η ποίηση μεδούλι είν' αλήθεια
μα έχει και καρδιά και νου Αθανασία
και αίμα και ψυχή απ' τα δικά σου στήθια
και σαν απόσταγμα ποιητικό
δίνεις στους στίχους σου ουσία
και πνεύμα Ουράνιο μαγικό....
| |
jilan
24-09-2009 @ 12:41 | Αθανασία......εξαιρετική όπως ..πάντα.....Καλό σου βράδυ | |
letitbe
25-09-2009 @ 09:11 | ολοκληρο ειναι ενα αριστουργημα ::up.:: ::love.:: | |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
25-09-2009 @ 10:31 | "Πωλούνται όνειρα κι ελπίδες
που παλιώσανε
Κάποιος τα έγραψε με αίμα
και με θειάφι...
Γι’αυτό και γίνανε λεπίδες
και με κόψανε
θαρρείς κ’ η αλήθεια σφάζει ψέμα
με ξυράφι".
Αθανασία μου, είναι εκπληκτικό!!!
Όλο είναι υπέροχο!!! ::theos.::
Μπράβο! ::hug.:: | |
iraklisv
26-09-2009 @ 06:19 | Αθανασία η θάνατος! ::laugh.::
Να εισαι καλα. | |
eisai_enas_ap_mas
27-09-2009 @ 00:18 | «Πωλούνται όνειρα κι ελπίδες
που παλιώσανε
Κάποιος τα έγραψε με αίμα
και με θειάφι...
Γι’αυτό και γίνανε λεπίδες
και με κόψανε
θαρρείς κ’ η αλήθεια σφάζει ψέμα
με ξυράφι.
Πωλούνται γράμματα επαίτες
που πλουτίσανε
κι από ρεκένδυτοι πια’γιναν
φιγουρίνι...
Μα έξω κι αν δείχνουνε κοκέτες
Ένδον σαπίσανε
Γιατί δεν κράτησε πολύ
η ναφθαλίνη...»
Πώς μπόρεσες και το έγραψες αυτό;Εγώ δεν μπορώ με τίποτα να διατυπώσω τόσο σωστά την άστατη σκέψη μου...
Συγχαρητήρια..δεν έχω να πώ κάτι άλλο...Απλά απίστευτο..Δεν ξέρω τι να πώ...Μπράβο Αθανασία.. ::hug.:: ::up.:: ::theos.:: | |
daponte
29-09-2009 @ 11:42 | Κοφτερός σαν ξυράφι ο λόγος σου. ::yes.:: | |
 |
