Γιάννης Ποταμιάνος 27-09-2009 @ 11:59 | κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
Όλο είναι καλό
Αλλά αυτό το κομμάτι μου
άρεσε πολύ
::yes.:: ::yes.:: | |
frozenangel 27-09-2009 @ 12:06 | κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
Φοβερο !!!!!! | |
oneiropola 27-09-2009 @ 12:09 | κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
::yes.:: ::up.:: | |
monajia 27-09-2009 @ 12:14 | ενα ποιημα με νοημα
στιχοι βαθιστιχαστη ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 27-09-2009 @ 12:56 | ::yes.:: ::yes.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 27-09-2009 @ 13:46 | ......Και ολοι οι παλιατσοι με την οψη την αστεια
κρυβουν οτι μεσα τους βαθια πονουν.....
Μου αρεσε αυτη η παραδοχη της αληθειας Κωνσταντινε.
Και με ενα κομματι της καρδιας ζεις φτανει να ξερεις τι θες.
Ωραιοι στιχοι | |
|