ιωανναχανιωτακη
28-09-2009 @ 22:17 | Μέρα με τη μέρα με γνωρίζω
Κι όσο με γνωρίζω με σκοτώνω
Ξέρω πια πως δε νικώ το χρόνο
Μα δε σταματώ ποτέ να ελπίζω
η ελπιδα.... ελπιζω να φτανει για να παμε παρακατω!!!
υπεροχο!!! | |
monajia
28-09-2009 @ 22:32 | πολυ πολυ ωραιο..μπραβο....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
La Petite
28-09-2009 @ 22:33 | Πάλι τα τείχη εντός και γύρω μας............ που θα πάει........... ::blush.:: | |
Mικρουλι
28-09-2009 @ 23:35 | Υπέροχο!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
martin luther
28-09-2009 @ 23:48 | Οτι είναι πολύ γλυκό ή αλμυρό ή ξυνό δεν είναι για χόρταση έλεγε η γιαγιά μου, αλλά όσο το γνωρίζουμε δεν το σκοτώνουμε, το γευόμαστε, το τελέιώνουμε σιγά σιγά, με μεράκι, ζήσε!! ::love.:: ::lost.:: | |
CHЯISTOS P
29-09-2009 @ 00:12 | Η ελπίδα πάντα νικάει, Χρήστο, τις όποιες μας απαισιόδοξες σκέψεις !..
Καλημέρα φίλε ! | |
oneiropola
29-09-2009 @ 01:00 | ομορφο ::up.:: ::hug.:: | |
 |
