stixoi.info: Γιατί;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133377 Τραγούδια, 272106 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Γιατί;

Το τρίτο κομάτι της συλλογής και το πιο δυνατό,αυτό που αφυπνίζει από τον λήθαργο κι οδηγεί τον υποφαινόμενο προς την συνείδηση του εγώ και την αναζήτηση αυτού αυτής της πηγής των γιατί...

Σηκώθηκα κι είχε χαθεί
το ακάτιο από τα μάτια
φωνή δεν ακουγότανε
πνοή δεν άγγιζε τις αισθήσεις
ένα κενό πλημμύριζέ μου τ'όλο
που να με άφησε άραγε
τι ήταν αυτός ο τόπος
γιατί εδώ κι όχι αλλού
τι τάχα να γυρεύω
κι άλλα ερωτήματα που καίγαν την καρδιά μου
και βάδισα σ'αυτήν την γη
λοφίσκους και κοιλάδες
δίχως χρώμα και ζωή
σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία
σαν ένα σεληνιακό τοπίο
σαν...

Και ξαφνικά έφτασα σε ένα δάσος
και στην μέση υπήρχε μία πηγή
κι όπως πήγα να ξεδιψάσω την ακούμπησα
κι αναφώνησε με τόσο πόνο μα και με μια λαχτάρα
Γιατί;
και την ξανακούμπησα και πάλι το ίδιο
Γιατί;
και κάθισα απορρημένος να την κοιτώ
να προσπαθώ να καταλάβω τι
τι σημαίνει αυτό το τόσο επιθυμητό
μα και τόσο ζοφερό "γιατί;"

Και τότε θυμήθηκα εκείνη
εκείνη που μου έκαψε την καρδιά
εκείνη που μου έσκισε τα σωθικά
που έπαιξε μαζί μου και χάθηκε σαν την ομίχλη
που έφυγε τόσο απρόσμενα όπως ήρθε
κι απόμεινα ξανά μονάχος και σκυφτός
ώσπου δεν άντεξα άλλο κι αναφώνησα
Γιατί;
με τόσο πόνο και τόση λαχτάρα
και την ίδια στιγμή αναστέναξε κι η πηγή
Γιατί;
και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι
ήταν όλα τα αγνά αθώα "γιατί;"
που είχα αναφωνήσει με τόση σπαραγμοκάρδια λαχτάρα
που αναζητούσα ένα μονοπάτι να με οδηγήσει
και το δάσος χάθηκε όπως και η πηγή
και μαζί όλο το τοπίο κι
έμεινε ένα κενό σαν
σαν μια λευκή σελίδα ενός ποιητή
ή έναν άδειο καμβά ενός ζωγράφου...

Κι ως πένα καλλίγραφος ή θείο πινέλο
άρχισε να σχηματίζεται ένα μονοπάτι
και κίνησα να το διαβώ
θέλησα να δω το που οδηγεί
κι έκανα πως πάω να κάνω το πρώτο βήμα
μα δεν μπορούσα να κινηθώ
το μόνο μου ζωντανό ήταν οι σισθήσεις
αφού κι η σκέψη μου έστεκε αδρανής
κι αισθάνθηκα το κάθε τι που είχα ζήσει
τόσο πόνο και τόση ευτυχία σε ένα μπλέντερ
να με τρυπά και να με γιάνει
να με καίει και να με ανεβάζει στα ουράνια
και όταν τελείωσε η παράτα απόκαμα
και το γλυκό τραγούδι του Μορφέα με αποπήρε
και με οδήγησε στα αφροσυννεφιασμένα πούπουλά του
και με νανούρισε με την αδαμάντινη λύρα του
κι εκεί στην ακρόμορφη σκέψη σαν σε όνειρο
συνειδητοποίησα την μεγάλη αλήθεια
αυτήν που γνώριζα από καιρό τόσο βαθειά
μα που ποτέ δεν την αποδέχτηκα
το ποιος και το γιατί οδηγεί τα βήματά μου
κι ήμουν εγώ αυτός ο μικρός εγώ που με κράταγα
αυτό το μικρό παιδί που είχα αφήσει να μείνει κρυμμένο
μην τυχόν και μεγαλώσω κάποτε και χάσω αυτό το αγνό
μα η αθωότητα έχει πλέον χαθεί
τα αγνά κείνα όνειρα που είχα πλάσει μαζί του
και με αυτοτιμωρούσα και με αποπλανούσα
και με οδηγούσα προς το χείλος της απύθμενης απόγνωσης
...
...
κι έτσι μ'έναν μικρό αναστεναγμό
χάθηκαν τα όνειρα κι οι σκέψεις
κι απόμεινε ο ύπνος που με σκέπασε
με ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα ολόγυρά μου...

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

παράτα=παρέλαση
...=μικρή σιωπή
...
...=μεγάλη σιωπή


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Καθώς ψάχνω το "εκεί Κατηγορίες Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Lamare Dellacuore=η θάλασσα των συναισθημάτων που πηγάζει από την καρδιά!

romance4love2you 01-10-2009 @ 06:20	Επίσης να ευχαριστήσω μια πολύ καλή φίλη για την βοήθεια και τις συμβουλές της καθώς και μία ακόμη για την συμπαράσταση και τις αρχαιολογικές κατευθύνσεις... ::hug.:: Το ξέχασα καλό σας μήνα!!!!
monajia 01-10-2009 @ 06:15	πολυ πονος.ενα απεραντο γιατι . καλο μηνα γιωργο. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52 01-10-2009 @ 06:42	συνειδητοποίησα την μεγάλη αλήθεια ....αυτήν που γνώριζα από καιρό τόσο βαθειά μα , που ποτέ δεν την αποδέχτηκα , το ποιος και το γιατί οδηγεί τα βήματά μου ... Κι ήμουν εγώ αυτός ο μικρός , εγώ που με κράταγα, αυτό το μικρό παιδί που είχα αφήσει να μείνει κρυμμένο, μην τυχόν και μεγαλώσω κάποτε και χάσω αυτό το αγνό !!!!!!!! Μα η αθωότητα έχει πλέον χαθεί .... Τα αγνά κείνα όνειρα που είχα πλάσει μαζί του και με αυτοτιμωρούσα και με αποπλανούσα και με οδηγούσα προς το χείλος της απύθμενης απόγνωσης ...... Ένα στοχαστής της ζωής .... πάντα παραμένει μικρό παιδί ... και σαν μικρό παιδί πλάθει όνειρα αγνά ... που πολλές φορές μαζί τους αποπλανιέται .... αλλά ένα έχει σημασία .... είναι πάντα παιδί ... γεμάτο αγνά συναισθήματα !!!!! Καλό απόγευμα Γιώργο και καλό μήνα ::theos.:: ::hug.:: ::hug.::
oneiropola 01-10-2009 @ 07:00	κι έτσι μ'έναν μικρό αναστεναγμό χάθηκαν τα όνειρα κι οι σκέψεις κι απόμεινε ο ύπνος που με σκέπασε με ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα ολόγυρά μου... ::up.:: ::hug.:: ::up.:: καλο μηνα
ΚατεριναΘεωνα 01-10-2009 @ 07:18	::theos.:: ::theos.:: ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Simos_Vassilis 01-10-2009 @ 08:35	...................... ::up.:: ::up.:: ::up.:: .......................
smaragdenia 01-10-2009 @ 09:27	Δεν εχω λογια.......Μπραβο!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Elena Argyriou 01-10-2009 @ 14:34	...εγραψες...!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Mικρουλι 01-10-2009 @ 22:52	Πολύ ωραίο Γιώργο!! ::up.:: ::yes.:: ::hug.::
artemis dimitriou 01-10-2009 @ 23:33	Και ξαφνικά έφτασα σε ένα δάσος και στην μέση υπήρχε μία πηγή κι όπως πήγα να ξεδιψάσω την ακούμπησα κι αναφώνησε με τόσο πόνο μα και με μια λαχτάρα Γιατί; και την ξανακούμπησα και πάλι το ίδιο Γιατί; και κάθισα απορρημένος να την κοιτώ να προσπαθώ να καταλάβω τι τι σημαίνει αυτό το τόσο επιθυμητό μα και τόσο ζοφερό "γιατί;" ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth 02-10-2009 @ 00:48	Πάρα Πολύ Ωραίο!!!! Πολλά τα Γιατί στην Ζωή μας, και μια Ζωή, ψάχνουμε το Διότι.... Καλημέρα σου. ΝεφΕλλη
Ναταλία... 02-10-2009 @ 06:27	Πάρα πολύ ωραίο μράβο σου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
athinatri 07-10-2009 @ 13:50	::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο