| |
| | Αποσυμπίληση σιωπής |  | | |
χιλλιόμετρα στη σκέψη απ όσους αγαπώ
φωνάζω ονομάτά τους
μα κανείς δεν είναι εδώ
μία μία σας χάνω
αγάπες διαφορετικές μου
με χτυπάει η φωνή μου
όταν καίγομαι
στο χθες μου
μια αγάπη μεγάλη
πόσο αλλάζει
όταν οι ήχοι της
ένας ένας σβήνουν
και οι τείχη της
γκρίζα σιωπή
στό κορμί
πάνω αφήνουν
μια φιλία μεγάλη
πόσο αλλάζει
όταν τρομάζει
το μυαλό
στεκεσαί απεναντί της
αντικρύζεις τη μορφή της
κι όμως το είδωλο κενό
Κάπου στην Φλωρεντία
κούμπωσα παλτό
κι είχε φασαρία
και φαρενάιτ 100
Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΕΘΑΝΕ
ΔΕ ΓΥΡΝΑΩ ΠΙΣΩ
ΔΕΝ ΕΓΛΥΨΑ ΠΟΤΕ
ΚΑΡΔΙΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΩ
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
ΑΦΟΥ ΜΕΣ ΤΑ ΠΑΛΑΤΙΑ
ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΔΕ ΧΩΡΑΣ
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΝΑΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΛΙΓΟΣΤΟΥΣ
ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣ
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΑ ΠΕΙΣΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ
ΑΝΤΕΧΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΜΠΟΡΕΣ
ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΣΟΒΑΡΑ
ΑΝΟΙΓΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
Η ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΧΩΡΑ
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ
ΑΣ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΥΑ
ΔΕΝ ΕΓΛΥΨΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙ
ΘΑ ΞΕΡΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΚΑΡΓΙΟΛΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΟΥ ΦΟΡΑ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
ΕΧΕΙ ΦΥΛΛΑ ΜΕΓΑΛΑ
ΠΕΦΤΟΥΝ ΠΙΟ ΑΡΓΑ
ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ
ΜΕς ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΓΛΥΚΑ
ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΝΕ
ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΑΝΤΕΧΕΙ
ΚΡΕΜΑΛΑ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΕΚΣΗ
ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΗΧΟ
ΝΑ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΧΤΥΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΟΡΑ
ΜΑ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΔΕ ΖΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ...ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ :)
Δραπέτης στη νύχτα όταν διαβάζεις την άλλη σιωπή.Αυτή που ανοίγει εσένα κι εσύ δεν ξέρεις που να κρυφτείς.. Δεν απάντησες στο μάθημα..Ντρέπεσαι που σ έπιασε αδιάβαστο..Γνώριμοι ήχοι σαν σφεντόνες πετάνε πράγματα .Βουρ στο τζάμι και συ ακίνητος μπροστά στη σύγκρουση!!!Πόσο πονάει ο έρωτας θεέ μου την αγάπη..Πόσο πολύ ;Πότε τελιώνει γαμώτο η τρέλα στο άλμα;
Το γιατί στάζει δηλητήριο από λάβα σαν φίδι που σέρνεται αργά και σφίγγει το μυαλό σου, τόσο δυνατά και σίγουρα που φοβάσαι!Δεν μπορείς να αναπνεύσεις..Παράδεισος με μπρίζα υπάρχει.Κόλαση με μπρίζα υπάρχει επίσης..Βγάλτη τη τη ρουφιάνα..Αντέχω sto black out που λέγεται ζωή!!!Πήρα μια κούτα κι έβαλα μέσα ότι πιο λατρεμένο..ΕΜΑΣ..Την αγκάλιασα κρυφά,την φίλησα κι άφησα τα δάκρυα να μιλήσουνε στα μάτια..Άφησα την πιο σκληρή ηχώ επάνω στο χαρτόνι..Το άτι της ψυχής μου...
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ,ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΙ ΕΜΕΝΑ!!!και δεν μπορώ να μην μπορώ!Δε μου το επιτρέπω.Ξέρω θα πονέσω, όπως ίσως κι εσύ..Ξέρω , πόσο θα μου πάρει..Τουλάχιστον μια ευκαιρία..Δυστυχώς η δική μου καρδιά ξεχνά εύκολα!΄:)
Έπρεπε να βρίσω, για ν ξαναδώ τον ήχο της κιθάρας που ενάμισυ χρόνο περιμένω...Η θέα της αλεξίσφαιρο γιλέκο για τη σφάιρα..Δεν έπαιξα ποτέ ρώσικη ρουλέτα με σώμα τρύπιο..
ΌΛΑ ΕΔΩ!!ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ!!!ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!!ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΗΤΑΝ>>ΔΙΚΑ ΜΑΣ!!!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ!!!ΠΟΣΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ!ΑΛΛΑ ΕΙΣΙΑ ΜΙΚΡΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΛΥ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΥΑΓΙΑ ΤΗΣ ΞΗΡΑΣ..
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΙ ΑΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΤΟ ΛΙΠΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΑΣ...Π Ε Ι Ν Α ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ..ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΧΤΥΠΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ>>ΜΟΥΓΓΟΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΜΕ ΦΙΟΓΓΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΝΤΡΟΠΕΣ..
Πάλι θα κρυφτώ στη νύχτα..Αυτή με νιώθει..¨ερχεται σαν ΝΑΙ-κτερίδα λευκή και με αγκαλιάζει..Αυτή ξέρει...Πάντα ξέρει ΄΄ολη την απόσταση του χρόνου μέχρι την Ανατολή, τα τσιγάρα που φιλάνε χείλη και σφυγμό.
θα έρθει μια μέρα όμως που δεν θα περνάει αδιάφορα ο καιρός με τις αισθήσεις καρφωμένες στα κυτταρά μου..
Αν μ ' ανοίξεις θα δεις πως σ΄εχω ζωγραφίσει..με τα πιο λαμπερά κλειδιά..¨παστέλ για τη φωνή σου που είναι σαν φρεσκοπλασμένο κουλουράκι..Θυμάμαι όταν την είχα πρωτακούσει..Μύρισε όνειρο είχα πει..Έφυγα για λίγο, για να καταλάβω τι??Όπου κι αν πάω μωρό μου σε κουβλάω..Σε τρέφω..Σε σκεπάζω, σε φροντίζω.Σου μιλάω..ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ>>ΤΙΠΟΤΑ!!!!Έλεγα κι έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα..Όμως η πόρτα άνοιξε και το ασύληπτο;Την άνοιξα..Και με ξέρω..Θέμα χρόνου είναι..Δεν υπάρχει θέμα δεύτερο..Έφυγα οριστικά, απλώς θα περιμένω , ώσπου να μου πεις ..Πρέπει να φύγω..Η καρδιά μου όμως δεν μένει κάπου που δεν νιώθει αγάπη και σεβασμό απέναντι στην ίδια την ύπαρξη..
Από που θα πάρω δύναμη;
Τη μάσκα θα βάλω του δυνατού
όμως τα βράδια θα μαι αλλού
μες στις φωνές του πανικού
να σωπάινω τ ονομά σου
τα βηματά μου θα μπερδευτουν
με τα παπούτσια περαστικών
ψυχές κι αρμοί θα τυλιχτούν
σε ένα απουσίας μας τανγκο
πάλι θα ψάχνω να σε βρω
θα λεω οτι το χεις κλειστο
τα ματια μου στο κινητο
μα δε θα σε παιρνω
και θα θυμαμαι 1000 σπασμους
οταν μου λεγες
Μωρακι μου μ ακούς
και σου απαντούσα με ανάσα καυτή
πως δεν μπορω αλλο να περιμένω
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΡΑΓΩ!!!
Τώρα , τη λάβα τύλιξα κρυφά στου νόστου την αρένα..Σιγά σιγά την κόβω, με τα μάτια μου, τις σκέψεις, τους χειμώνες ,αλλά και το κρασί..Πόσο ανόητη υπήρξα να σε πιστέψω βρε αγάπη..Έρωτας ήσουνα κι εσύ..
Καλημέρα νυχτα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | lena Kyropoulos | | | |
|
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
02-10-2009 @ 12:32 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΛΕΝΑ
::up.:: | | monajia
02-10-2009 @ 12:58 |
καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Helene52
02-10-2009 @ 13:21 | ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ
ΑΣ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΥΑ
ΔΕΝ ΕΓΛΥΨΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙ
ΘΑ ΞΕΡΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΚΑΡΓΙΟΛΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΟΥ ΦΟΡΑ
Προσκυνώ ::theos.:: ::up.:: ::hug.:: | | oneiropola
02-10-2009 @ 14:52 | ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ
ΑΣ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΥΑ
ΔΕΝ ΕΓΛΥΨΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙ
ΘΑ ΞΕΡΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΚΑΡΓΙΟΛΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΟΥ ΦΟΡΑ
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | efrosiba
03-10-2009 @ 00:37 | Από που θα πάρω δύναμη;
Τη μάσκα θα βάλω του δυνατού
όμως τα βράδια θα μαι αλλού
μες στις φωνές του πανικού
να σωπάινω τ ονομά σου
τα βηματά μου θα μπερδευτουν
με τα παπούτσια περαστικών
ψυχές κι αρμοί θα τυλιχτούν
σε ένα απουσίας μας τανγκο
Ο,τι έγραψες, ό,τι καθρέφτισες απ'την ψυχούλα σου στις παραπάνω λέξεις και σε όλο σου το κείμενο, να ξέρεις πως αγγίζει βαθιά πολλές άλλες ψυχές..........Νάσαι καλά, νάσαι δυνατή και να πιστεύεις στους φίλους............ | | efrosiba
03-10-2009 @ 00:43 | http://www.youtube.com/watch?v=d0DeQ0ur0eE | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
