stixoi.info: Αναμνήσεις ενός καπετάνιου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271230 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αναμνήσεις ενός καπετάνιου

Στου δροσιστικού μου κήπου το μπαλκόνι καπνίζω τη σκαλιστή μου πίπα
Κι η γλαυκή μου η θύμηση μες στ’ ανθισμένα λουλούδια πνιγμένη
Στα μακρινά περιπετειώδη ταξίδια που έκαμα με τα ποντοπόρα πλοία
Τότε που ’μουν καπετάνιος ενεργός σαν ανέμελο γλαροπούλι ταξιδεύει.

Ήταν ένα μαλαματένιο πρωινό με τον ήλιο να μου γνέφει στον ουρανό
Όταν ξεκίνησα απ’ τον ξακουσμένο Πειραιά για το πρώτο μου ταξίδι
Και καθώς το πλοίο μας έβγαινε απ’ το μεγαλύτερο της χώρας μου λιμάνι
Έβλεπα τα φωτεινά μου όνειρα στο πιο ψηλό κατάρτι ν’ ανεμίζουν ήδη.

Κι όταν μετά από ένα ατάραχο πολυήμερο ταξίδι φτάσαμε στη Βομβάη
Που στους πολυσύχναστούς της δρόμους ένα εξωτικό αγέρι φυσάει
Η χαρά μου που θα πατούσα για παρθενική φορά σε καινούργια γη
Άρχισε μέσ’ από τα νοτισμένα μου τα μάτια ακατάπαυστα να χιμάει.

Εκεί σ’ ένα υπόγειο καμπαρέ μια γλυκιά φεγγαρόλουστη βραδιά
Γνώρισα μια πανέμορφη πόρνη Ινδή που σαν κόμπρα χόρευε λικνιστά
Και καθώς φιλούσα παθιασμένα τα σαρκώδη της τα χείλη τα ηδονικά
Οι ορμές μου σαν τη λάβα την καυτή έρεαν στου κορμιού της τα σωθικά.

Μα στην επιστροφή κι ενώ βρισκόμασταν στον Περσικό τον κόλπο
Με τους καρχαρίες να μας δείχνουνε τα δόντια τους τα κοφτερά
Ξέσπασε τρομερή φουρτούνα με κύματα γιγάντια σαν φίδια φοβερά
Η Παναγία όμως δε μας άφησε να γίνουμε στ’ άγρια σκυλόψαρα βορά.

Τώρα απόμαχος πια και με μάτια πολύπειρα γεμάτα γαλήνια θάλασσα
Στη βαθιά βελουδένια πολυθρόνα μου καθισμένος αναπαυτικά
Κάτω απ’ των τεράστιων φοινικόδεντρων τα σκιώδη φτερωτά κλαδιά
Εξιστορώ στα ’γγόνια μου όλα ’κείνα που ’ζησα τα χρόνια μου τα ναυτικά.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης

Simos_Vassilis 03-10-2009 @ 00:57	::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia 03-10-2009 @ 01:33	τη ομορφο......ταξιδευεις..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
oneiropola 03-10-2009 @ 02:03	ώρα απόμαχος πια και με μάτια γεμάτα γαλήνια θάλασσα Στη βαθιά βελουδένια πολυθρόνα μου καθισμένος αναπαυτικά Κάτω απ’ των τεράστιων φοινικόδεντρων τα φτερωτά κλαδιά Εξιστορώ στα ’γγόνια μου όλα ’κείνα που ’ζησα τα χρόνια μου τα ναυτικά. ::up.:: ::yes.:: ::up.::
χρηστος καραμανος 03-10-2009 @ 02:39	Τώρα απόμαχος πια και με μάτια γεμάτα γαλήνια θάλασσα Στη βαθιά βελουδένια πολυθρόνα μου καθισμένος αναπαυτικά Κάτω απ’ των τεράστιων φοινικόδεντρων τα φτερωτά κλαδιά Εξιστορώ στα ’γγόνια μου όλα ’κείνα που ’ζησα τα χρόνια μου τα ναυτικά. ομορφο...... ::up.:: ::up.:: ::theos.::
smaragdenia 04-10-2009 @ 08:21	Να τα λες αλλα οχι και ολα................... Υπαρχουν πραγματα και μυστικα, που μενουν κρυμμενα στην καρδια για παντα.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο