| Mihai EMINESCU / Μιχάι ΕΜΙΝΕΣΚΟΥ (1850 - 1889)¨
[B] Φθινόπωρο[/B]
Φθινόπωρο και φύλλα σκορπισμένα
Xτυπά η βροχή τα τζάμια δυνατά,
Κι εσύ διαβάζεις γράμματα παλιά,
Κι αναπολάς όλα τα περασμένα.
Με μικροπράματ’απασχολημένη
Δε θές κανείς τη θύρα να χτυπήσει,
Κι είναι καλά όταν μανιάζει η φύση
Κοντά στο τζάκι ο ύπνος να σε παίρνει.
Κι εμέ, στην πολυθρόνα καθισμένος,
Στης Δόκιας* το μύθ’ο νούς με πάει
Κι είμαι από αντάρες τυλιγμένος.
Ξάφνου ακούω να με πλησιάζουν
Βήματ’αέρια, μιά πνοή περνάει
Και χέρια αυρά τα μάτια μου σκεπάζουν.
(1879, 1η Oχτωμβρίου
[B]Δόκια [/B]: μυθικό πρόσωπο στη ρουμανική μυθολογία που ευθύνεται
γιά τον άστατο και κακό καιρό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|