| |
Ένα βήμα μπρος δειλό
και δύο πίσω γρήγορα
Λίγες πεταλιές
αγκομαχώντας να φτάσεις
Και ξέπνοη μάταια να γυρνάς.
"Έγινε η ζωή σου ποδήλατο"
Ωραία φράση...
Πως να αλλάξεις εικόνα;
μιας ζωής στερότυπο;
κουλουριάστηκες πάλι στην κουβέρτα
και δάκρυ δάκρυ βρέχεσαι.
Εκείνο το αρχικό στην ελιά
κι εσύ στην απέναντι πέτρα σκυφτή
ρουφάς και φυσάς ανάθεμα τον καπνό
μαζί μ' οξυγόνο της αλάνας
μόνο έτσι τον αντέχεις.
Άσπρα μαλλιά θα βγουν
θα γείρει η ράχη σου σκυμμένη
μια για πάντα
κι εσύ ακόμα τον καπνό σου θα φυσάς
κι ούτε θα γράφει τίποτα να αναπολήσεις
στη φαντασία σου ήταν...
Κάποιο όνειρο που πήγες ν αρχίσεις
κάποια προσπάθεια που μεινε στη μέση
κάποια αγάπη που ποτέ δεν γεννήθηκε..
Μονάχα η μάνα σου με σένα στο χέρι
παιδάκι γκρινιάρικο
τα ψώνια να χει στο καρότσι σου
κι εσύ κουρασμένη
'Μαμά στην πέτρα να κάτσουμε λίγο"
Αν έβλεπε τα αποτσίγαρα τριγύρω
πως θα κλαιγε τώρα...
Που να το φανταζόταν ότι σ' αυτήν την πέτρα
για αυτό το σκοπό θα καθόσουν πια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
