| |
| | Μάσκα |  | | | ... κι όμως... η μέρα που θα πονέσουμε πλησιάζει... | | |
Αγγίζεις το πρόσωπό μου με τρυφερότητα
Το πρόσωπό μου
το μασκοφορεμένο
Δεν είμαι τόσο όμορφη
χωρίς αυτή τη μάσκα, γλυκό μου
Και δε θυμάμαι πια τίποτε
ποιος μου τη χάρισε
ποιος μου τη φόρεσε
ξέρω μόνο πως
είναι κολλημένη καιρό πάνω μου, γλυκό μου
Ίσως και για μένα να ‘ναι επώδυνο
να την αποχωριστώ
Είσαι ευτυχισμένος, μικρό μου;
Νιώθω πάντα, πάντα ενοχές απέναντί σου
σα να σ’ εκμεταλλεύομαι
κι όμως
όλα σου τα δίνω
δεν είναι έτσι;
Τα πάντα:
αγάπη, τρυφερότητα, στοργή, αγκαλιά
φιλία και κατανόηση
κι ερωτισμό ακόμα
Τι κρατώ για μένα;
Τι κρατώ;
Ε, ναι, είναι κάτι…
Ένα κομμάτι της καρδιάς μου μόνο
ασήμαντο, μη φανταστείς
αυτό που με κερνάει Κόλαση και Παράδεισο μαζί
αυτό που συνηθίζω να τεμαχίζω
σε στίχους και κείμενα
και εξομολογήσεις ατελείωτες
κι εκείνο σαν κακόηθες καρκίνωμα
όλο μεταστατεί εντός μου
αυτό που τις νύχτες άγρυπνη με κρατά
αυτό
που χωρίς αυτό
δεν υπάρχω…
Αυτό που δίνει στην όψη μου
αυτή την έκφραση
γυμνού ήλιου και κατάρας
κι έτσι
να μη μου ταραχτείς, μικρό μου
μια μάσκα όμορφη κι αδιάτρητη φοράω πάντα
Δε λέω ότι μου είναι και αβάσταχτο
Όταν κοιμούνται οι Ερινύες
Μα όταν ξυπνούν κι ουρλιάζουν μες στ’ αυτιά μου
για ειλικρίνεια και τιμιότητα
Τότε ασφυξία μου ‘ρχεται
Τρελαίνομαι
Τα χέρια μου στο πρόσωπό μου ανεβαίνουν ασυγκράτητα
Εσύ σαν αποχαυνωμένος με κοιτάς
Θα πονέσω
Θα πονέσεις
Πιάνω το ψεύτικο περίβλημα και το τραβώ
- Αέρα! –
Μα είναι πια τόσο, τόσο καιρό εκεί
Ματώνει το δέρμα η προσπάθειά μου
Πονάω, μα θ’ απαλλαγώ επιτέλους
Θα δεις ποια είμαι στ’ αλήθεια
Όμως
Σαν κάτι αρχίζεις να διακρίνεις
Τα μάτια σου υπερδιογκώνονται
και τότε
ανήμπορη μπρος στη δική σου ταραχή
τα χέρια μου αφήνω να πέσουν
άτολμη ως συνήθως
ενώ εσύ με πλησιάζεις
ανέκφραστος
και
με αγάπη;
της μάσκας το κομμάτι που ‘χω ξεκολλήσει
μου το ξανακολλάς
και με φιλάς
…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
06-10-2009 @ 00:06 | χειμαρος τα λογια σου........και τοσο ομορφα.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Simos_Vassilis
06-10-2009 @ 00:22 | ............................ ::up.:: ::up.:: ::up.:: ............................. | | sofiagera
06-10-2009 @ 00:42 | τα χέρια μου αφήνω να πέσουν
άτολμη ως συνήθως
ενώ εσύ με πλησιάζεις
ανέκφραστος
και
με αγάπη
της μάσκας το κομμάτι που ‘χω ξεκολλήσει
μου το ξανακολλάς
και με φιλάς
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ........ | | Jorlin
06-10-2009 @ 00:53 | Kαλημερίζω τη στιχοπαρέα! ::smile.::
http://www.youtube.com/watch?v=lEexvtfUHkY | | Δήμητρα
06-10-2009 @ 01:12 | Υπέροχο..... | | martin luther
06-10-2009 @ 01:53 | Τις ερινύες εμείς τις τρέφουμε, αν κάποια στιγμή σταματήσουμε θα πεθάνουν, μην τις ταίζει και θάψτες όπως τους αξίζει, όσο για την μάσκα, θυμίσου τίποτε δεν μπορεί να είναι πιο όμορφο απο το προσωπό σου, γιατί είναι εσύ και εσύ είσαι όμορφη, γιατί είσαι εσύ, μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου ξανακολλά την μάσκα, μείνε μόνη μέχρι να την βγάλεις όλη και να επουλωθούν οι πληγές σου και μην ξαναβάλεις καμμία μάσκα, η αλήθεια γιατρεύει !!!!!!!!! υπάρχει κάποιος που μας συγχώρεσε όλους, ποιοι είμαστε εμείς που δεν θα συγχωρέσουμε τον εαυτό μας ???? ::love.:: ::yes.:: | | Helene52
06-10-2009 @ 07:43 | Υπέροχο !!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
