| Ψάχνω να με βρω
Κάμπια μικρότατη , ασήμαντη , σκάβει στοές
σε τρεμάμενο της ύπαρξης το φύλλο.
Επώδυνη , υπέροχη διαδικασία
Κατάκοποι οι δακτύλιοι
του μηδενός διαφράγματα
φωτογραφίζουν , με συσπάσεις , τη ματαιότητα.
Αδιάκοπη η διάνοιξη σηράγγων
Τι κι αν είναι αυταπάτη η μεταμόρφωση σε χρυσαλλίδα;
Σαν τρελός χρυσωρύχος αναζητά
τους μέσα κόκκους της χρυσόσκονης.
Τους φυλάει στο πουγκί της νύχτας
να πασπαλίσει τα φτερά της πεταλούδας.
Θα τους σκορπίσει στον ουρανό
μιας στιγμής , μιας μέρας ή μιας αιωνιότητας.
Καμαρώνει για την πτήση
που δε θα δει ποτέ.
Αχ , τρελή κάμπια
περνάς τους ήχους των σαγονιών σου για τραγούδι
μεθάς σε χλωροφύλλης θάλασσες.
Έλα , τραγούδησε μου το σκοπό σου.
Όλες οι στοές ψιθύρισαν
σε φύλλου το ηχείο :
Μα δεν έχω σκοπό
Είμαι μια τόση δα πινελιά
σε αυτοδημιούργητο του κόσμου τον καμβά!
Αυτή ‘ναι η μαγεία !
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|