Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γκράφιτι
 
Σεισμός η προδοσία
πολλά τα Ρίχτερ , με ταρακούνησαν.
Ο πανικός μου , πάγωσε των σκέψεων τους τοίχους.

Πελώρια νεκρά στόματα
αφίλητες ρωγμές
μα φαίνονταν τ’ αστέρια.

Φυσικά και ήταν μεγάλη νύχτα.
Φυσικά και σύρθηκα , ζωντανός.

Ώρα να του δίνω , επιτέλους.
Βγαίνοντας απ’ τα ερείπια
έβγαλα το σπρέι
κόκκινο :
«Εδώ αγάπησα πολύ»
ξεφύσησε σα φάλαινας το αίμα
σ’ αδίστακτο καμάκι.

Ο μεθυσμένος με κοίταξε
δονούμενος από τα Ρίχτερ
του αλκοόλ
«Κατεδαφιστέο ε; Εσύ να ‘σαι καλά»

Ήμουν καλά
με μια παράξενη
κρύα
υγρασία στα μαλλιά.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
χρηστος καραμανος
08-10-2009 @ 00:25
Ήμουν καλά
με μια παράξενη
κρύα
υγρασία στα μαλλιά.
Ο ΩΡΑΙΟΣ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
barboutsala
08-10-2009 @ 02:03
α, την άτιμη τη δουλτσινέα! δε βαριέσαι, έχεις πάντα το σάντσο
sofiagera
08-10-2009 @ 11:39
Ώρα να του δίνω , επιτέλους.
Βγαίνοντας απ’ τα ερείπια
έβγαλα το σπρέι
κόκκινο :
«Εδώ αγάπησα πολύ»
ξεφύσησε σα φάλαινας το αίμα
σ’ αδίστακτο καμάκι ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο