| |
| | Αέρας μοναξιάς |  | | |
Μυριζε ψες άερας μοναξιάς,
Εμοιαζε να'ναι μια ευωδία,
Απο ένα λιβάδι όπου έπαιζα μικρή
Θύμιζε,
Κάτασπρα κρίνα
Ένα κρεβάτι μικρό,
Κατασκευασμένο για μένα,
Για αλλο κανένα,
Μικρό το δωμάτιο
Μεγάλη η ζωή
Ωραία που είναι,
Οταν ζεις μονο για σένα
Ωραία που είναι όταν
Βλεπεις τον ήλιο μετά την βροχή
Ενα ουράνιο τόξο που τοχτισα μονάχη!
Που αναδύθηκε μεσα απ τα δακρια μου,
Και τωρα ναι, στην αλλη ακρη
Το νιώθω κρύβει ένα θησαυρό
Για μένα μόνο!
Ενα κρίνο, δύο κρίνα
Κι ένα άσπρο φόρεμα που τοβγαλα απ το ντουλάπι
Ενα χαμόγελο, δύο χαμόγελα
Ωραια που'ναι η ζωή,
Οταν την ζεις,
Μονο για σένα...
Μύριζε αέρας μοναξιάς,
Ευωδία ήτανε,
Καποιου παιδικού μου
Ονείρου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
fevroni
26-04-2005 | Ένα κρεβάτι μικρό κρατώ, στων παιδικών μου χρόνων το ημερολόγιο, βαρκούλα το κάνω κόβω βόλτες στην υδρόγειο...Καλημέρα, Φ | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
26-04-2005 | σαν εικόνα από τρελάδικο που κάνει....καλημέρα. | | EKI
26-04-2005 | Εσύ γράφεις καλά πάντα.........καλημέρα. | | Γιώργος_Κ
27-04-2005 | Πανέμορφο!! Καλή σου μέρα καλή μου φίλη!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
