| |
Ως πότε να αγαπούσα; (αγαπούσα;) Ως πότε να έλπιζα ότι υπάρχει ελπίδα; Πότε κανείς παραιτείται; Δεν έχεις το δικαίωμα να παραιτηθείς, δεν έχεις το δικαίωμα να νυστάξεις, να κοιμηθείς, να ξεχάσεις. Λες και … μη μου στερείτε τις ημιτελείς προτάσεις … Το αποφάσισα σχεδόν από την αρχή. Στο γραφείο μου, με τον αντ’ αυτού, μετά την παρουσίαση των οπτικών και ηχητικών ντοκουμέντων. Εκείνη τη στιγμή, δεν είχα στο μυαλό μου το σχέδιο, που θα εξυπηρετούσε τα σχέδιά μου. Κανείς δε το είχε στο μυαλό του. Σαν ένα κίνητρο που έπρεπε και έμελλε να εφευρεθεί.
Θέλετε πολλούς κόσμους; Θα τους έχετε Κύριοι. Αλλά, σαν αντάλλαγμα, θα μου δώσετε έναν. Αυτή ήταν τελικά η συμφωνία. Και τους υπαγόρευσα το πρόγραμμα. Αλλά ξεχνούσα. Όπως όλοι. Κι εκεί ήταν που μου χρειαζόταν το ημερολόγιο. Κι αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να το επινοήσω. Έστω υπό τη μορφή απομνημονευμάτων. Έστω κάποιου άλλου.
Η χήρα του Φ. απεβίωσε. Έτσι ξαφνικά. Η είδηση με ξάφνιασε (που λέει ο λόγος). Το έμαθα από τον Διευθυντή του συνορεύοντος με το Φ.Τ. Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας. Η ιατροδικαστική εξέταση υπήρξε σαφής, όσο και απλή στη διατύπωσή της: Καρδιακή ανακοπή. Εκδηλώσεις της Επιτροπής Α.Π.Σ. στο σπίτι της, ένα τετράγωνο απόσταση από το Φ.Τ., κατά τη διάρκεια των οποίων συναντώ τον παλιό μου συνάδελφο. Με έκπληξη (σιγά την έκπληξη) διαπιστώνω ότι δυσκολεύεται να με θυμηθεί. Του δίνω την κάρτα μου και την υπόσχεση ότι θα επικοινωνήσουμε σύντομα. Ουδέν προς καταγραφή. Προΐσταμαι της έρευνας στο σπίτι της γερόντισσας και της σχετικής απογραφής στον τόπο θανάτου, ακολουθώντας την προβλεπόμενη ρουτίνα συλλογής στοιχείων προς αρχειοθέτηση. Η οροφή και η μεταξύ οροφής και ταράτσας μόνωση, στη θέση τους (;). Ουδέν προς άμεση καταγραφή. Απομακρύνομαι με τη φευγαλέα εντύπωση ότι όλα είναι υπό έλεγχο.
Το πρώτο εναλλακτικό σχέδιο ήταν αρκετά πολύπλοκο. Έπρεπε να σκεφτώ τι θα ταίριαζε, κι εν τω μεταξύ οι έρευνες συνεχίζονταν.
Η Σύμβουλος με έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Δεν την είχα εμπιστευτεί ποτέ, ή μάλλον, ποτέ δεν την εμπιστεύτηκα. Το πόρισμά της, ωστόσο, με εξυπηρετούσε. Την είχα ρωτήσει πού είχε βρει τα στοιχεία, και πώς είχε μπορέσει να βάλει μια σειρά στην ασυνάρτητη καταγραφή δεδομένων. Μου έδωσε την προφανή απάντηση. Ο γραφικός χαρακτήρας ταίριαζε εμφανώς κι αυτό ήταν ένα επιπλέον πρόβλημα. Έτσι, δεν προχώρησα παραπέρα.
Στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, η μέρα χάραζε ως (σχεδόν) συνήθως. Δεν αντέχεται η σιωπή, δεν αντέχεται η μοναξιά. Ίσως πράγματι ποτέ δεν αγάπησα, ίσως ποτέ δεν νοιάστηκα. Πάντως ανησυχούσα. Περίμενα. Μπήκα μέσα, παραμερίζοντας κάποιες από τις μισάνοιχτες και σκονισμένες κούτες της ημιτελούς ανακαίνισης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
