Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η αλήθεια
 
Καλύπτω με πλαστά το πρόσωπο ψιμύθια
Να σώσω όση μου χει μείνει περηφάνια
Κι ας ξέρω πως πιο πίσω από την επιφάνεια
Σαν μαύρη οχιά παραμονεύει η αλήθεια

Λέω δε με νοιάζει, τι κι αν είμαι μοναχός μου
μα η μοναξιά μου μια φωτιά που τρώει το δάσος
Πόσο πουλιέται η αγάπη να αγοράσω
Προτού να ξεπουλήσω και τον εαυτό μου

απλώνω γύρω απ’ τη σιωπή μου μαύρη νύχτα
να συσκοτίσω τις πηγές της απ’ τους άλλους
εγώ για ρόλους έχω γεννηθεί μεγάλους
γι αυτό τόσο επιδέξια κρύβω την αλήθεια

μα αφού οι στιγμές π’ αξίζουν είναι τόσο λίγες
πρέπει να πω όλα όσα κρύβω στην καρδιά μου
προτού κυλήσει άμμος λεπτή απ’ τα δάχτυλά μου
ολάκερη η ζωή κι εγώ να λέω που πήγε





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
monajia
09-10-2009 @ 02:11
πολυ ωραιο......μπραβο..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Mικρουλι
09-10-2009 @ 02:13
"μα αφού οι στιγμές π’ αξίζουν είναι τόσο λίγες
πρέπει να πω όλα όσα κρύβω στην καρδιά μου
προτού κυλήσει άμμος λεπτή απ’ τα δάχτυλά μου
ολάκερη η ζωή κι εγώ να λέω που πήγε "


Χρηστο, ΤΕΛΕΙΟ!!!

::up.:: ::hug.:: ::up.::
sofiagera
09-10-2009 @ 02:36
μα αφού οι στιγμές π’ αξίζουν είναι τόσο λίγες
πρέπει να πω όλα όσα κρύβω στην καρδιά μου
προτού κυλήσει άμμος λεπτή απ’ τα δάχτυλά μου
ολάκερη η ζωή κι εγώ να λέω που πήγε ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΟΛΟ ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ
oneiropola
09-10-2009 @ 02:39
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο