stixoi.info: Ονειροπώλος

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ονειροπώλος

καθισμένος στο πιο απόμερο παγκάκι του πάρκου χάζευα τα σκυλιά που έτρεχαν στο γρασίδι...πιο πέρα κάτι πιτσιρίκια έπαιζαν κάποιο παιχνίδι,που είμαι σίγουρος πως το χα παίξει κι εγώ κάποτε...κι όμως δε μου θύμιζε τίποτα...
ήταν ένα φθινοπωρινό απόγευμα,ο ήλιος μόλις είχε κρυφτεί σε κάποια δύση απ αυτές που μένεις να κοιτας αφωνος και γεμάτος απορία,...εγώ όμως δεν ήξερα καν που πέφτει η ανατολή,τα κτίρια που στεγάζουν τα όνειρα μας,χτίστηκαν με ανεκτίμητο αντίτιμο,έκρυψαν τόσα...
παντως είμαι βέβαιος ότι έχουμε φθινόπωρο,είδα το ημερολόγιο στην οθόνη του υπολογιστή μου...άλλωστε τα φύλλα το φθινόπωρο δεν πέφτουν;;;...έτσι νομίζω...και το πάρκο ήταν γεμάτο με καφεκίτρινα φύλλα που στροβιλίζονταν υπό τις επιταγές του ανέμου...είχα αρχίσει ν ανατριχιάζω από το κρύο...η καλοκαιρινή μέρα με είχε ξεγελάσει,κι είχα βγει μόνο με το γαλάζιο μου μπλουζάκι...
άρχισε να φυσάει ολοένα και περισσότεο...φύλλα περνούσαν από μπροστά μου και κάποιες φορές σταματούσαν πάνω μου...αδιαφορούσα τ άφηνα να κάνουν ότι θέλουν...ξαφνικά ένα δισέλιδο εφημερίδας βρέθηκε στο πρόσωπο μου,η σκηνή θύμιζε ταινία...το πήρα στα χέρια μου κι έριξα μια ματιά...ένα μικρό άρθρο τράβηξε την προσοχή μου...ΗΡΘΕ Ο ΟΝΕΙΡΟΠΩΛΟΣ...εγραφε μ έντονα γράμματα...σκέφτηκα πως θα ναι κάποιο λογοπαίγνιο και απέδωσα τα εύσημα στον αρθρογράφο που σκέφτηκε τον τίτλο...άρχισα να διαβάζω προσπαθωντας να ικανοποιήσω την περιέργεια μου...μάλιστα...άκου τι λέει!...επιτέλους ο ονειροπώλος κοντά μας!...γέλασα..δυνατά και παρατεταμένα...τα πουλιά που χαν κουρνιάσει στο δέντρο πλάι στο παγκάκι μου,κουνησαν το κεφάλι τους...τον καημένο...γελάει μόνος του!...σίγουρα θα ψιθύρησαν...
το γέλιο μου κόπηκε απότομα...ώστε ήταν αλήθεια...έριξα μια ματιά στη διέυθυνση...οδός Ονείρων...μάλιστα...που πέφτει αυτή άραγε;...θα κοιτάξω στο gooogle...δίπλωσα το δισέλιδο και το βαλα στην τσέπη μου...
καθισμένος στο κρεβάτι μου,προσπαθώ να φανταστώ τον ονειροπώλο...επηρεασμένος από τα παραμύθια,φαντάστηκα τον κλασικό γεράκο με την κατάλευκη μακριά γενιάδα..πόσο να κοστίζουν τα όνειρα άραγε;;;...
μια πινακίδα έγραφε οδός Όνείρων...ήταν μια τεράστια λεωφόρος...το τέλος της δε φαινόταν...δεν είχε αυτοκίνητα,μόνο ανθρώπους,πολλούς ανθρώπους,όλων των ειδών...σχημάτιζαν μια ουρά,μια τεράστια ουρα δίχως τέλος,μόνο αρχή...ρώτησα ευγενικά μήπως κάποιος ξέρει που πέφτει το ονειροπωλείο...ένας γεράκος με ξινισμένο πρόσωπο μου απάντησε κοφτα..."Να περιμένεις στην ουρά,νεαρέ"...απελπίστηκα,πότε θα φθανε η σειρά μου...και προχωρούσε τόσο αργά η ουρά...έφθασε το βράδυ...μεσάνυχτα...με το ζόρι κρατιόμουν να μην κοιμηθώ...δεν ήθελα να μου κλέψουν τη σειρά μου...τους έβλεπα,πως κοιτούσαν σαν αρπακτικά...περιμένοντας ποιος θα κάνει το λάθος να κοιμηθεί...
...ξύπνησα αλαφιασμένος,"Τη σειρά μου,τη σειρά μου!"...άρχισα να φωνάζω...σκοτάδι γύρω μου,ένας γνώριμος ήχος ακουγόταν πλάι μου,...το ρολόι του δωματίου μου,μα πως είναι δυνατόν...αφού βρισκόμουν στην οδό Ονείρων...τι δουλεια είχε το ρολόι του δωματίου μου,στην οδό Ονείρων...τότε συνειδητοποίησα που βρισκόμουν...ταραγμένος έψαξα στις τσέπες μου για το δισέλιδο της εφημερίδας...το μόνο που βρήκα ήταν ένα χαρτάκι λευκό...άναψα το φως κι έγραψα μια φράση:Δεν έχω όνειρα μα οι νύχτες μου είναι γεμάτες μ αυτά...

...είχαν περάσει πολλές μέρες απ το περιστατικό...το χαρτάκι βρέθηκε τυχαία στα χέρια μου...αντέγραψα τη φράση σ ένα τετράδιο...το πρωί που πήγαινα στη σχολή,μια γιαγιά στη στάση διηγιόταν την ωραία κοιμωμένη στην εγγονή της...
έγραψα το παρακάτω στο τετράδιο:

Η ωραία κοιμωμένη

Δεν έχω όνειρα
μα οι νύχτες μου είναι γεμάτες μ' αυτά
παραμυθένιους πύργους,νεράιδες,ξωτικά...

Σε έναν πύργο φυλακισμένη
είναι η ωραία μου κοιμωμένη
αιώνες τώρα με περιμένει,με περιμένει,με περιμένει...

Δεν είμαι πρίγκηπας,δεν είμαι ιππότης
ότι κι αν έχω είναι δικό της
τα πάντα όλα θε να τα δώσω
τους δράκους γύρω της να εξοντώσω
Θ' ανέβω του πύργου τα σκαλοπάτια
για ν' αντικρύσω τα ξακουστά της μάτια
Θα την τραβήξω,σαν παραμύθι,
μ' ένα φιλί μου από τη λήθη
και θα την πάρω με τ' άλογο μου
σε παραμύθι όλο δικό μου...

Σε έναν πύργο φυλακισμένη
είναι η ωραία μου κοιμωμένη
αιώνες τώρα με περιμένει,με περιμένει,με περιμένει...

και βγήκα να βρω τον ονειροπώλο...ίσως να ταν ακόμα στην πόλη...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 23 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.

ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ 12-10-2009 @ 22:39	http://www.youtube.com/watch?v=rc-is-bLRFU
monajia 12-10-2009 @ 23:06	μπραβο παντελη...ενα ομορφο παραμυθι ,και ωραιοι στιχοι.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
martin luther 12-10-2009 @ 23:09	Παντελή, το τραγούδι του Χατζηδάκη οδός ονείρων, ήταν το αγαπημένο της μητέρας μου, ξέρεις και εκείνη δεν είχε όνειρα μα σίγουρα και εκείνη τις νύχτες ζούσε σε παραθυσένιο πύργους και γρήγορα έζησε μόνο σε αυτούς, δεν ξέρω γιατί μου την θύμισες, ίσως γιατί και εγώ στα ονειρά μου βλέπω μόνο την μητέρα μου, που μου λείπει κάθε μέρα και πιο πολύ, να'σαι καλά. ::love.:: ::love.::
viki72 12-10-2009 @ 23:22	Πολύ καλό!!!!Πετυχημένος και ο συνδυασμός πεζού και ποίησης,Μπράβο! ::up.::
μηχανοδηγος 12-10-2009 @ 23:40	Γράφεις όμορφα.....γιαυτό δε σε....χωνεύω.....
oneiropola 13-10-2009 @ 00:08	Πραγματικα πολυ ομορφο Παντελη να εισαι καλα ::up.:: ::hug.:: ::up.::
akolouthos 13-10-2009 @ 00:25	και βγήκα να βρω τον ονειροπώλο...ίσως να ταν ακόμα στην πόλη... ...........................Οπως λέει και μια ψυχή ....Γ..ώ τους επίλογους!!! Αντιποίηση έτσι?
peiraiotissa 13-10-2009 @ 02:32	Kατά Καλλιθέα μεριά ....πριν λίγο πέρασε απ΄έξω...δεν τον πρόλαβα!!!!!!!! Αστεράτο... ::kiss.:: ::hug.::
Simos_Vassilis 13-10-2009 @ 02:42	..................τέλειο Παντελή, τέλειο................
martin luther 13-10-2009 @ 02:52	Τι να σου πω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ότι και να σου πω είναι λίγο!!!!!!!!!!!!!!! σε ευχαριστώ Παντελή και περιμένω ...................αυτό που μου είπες΄............................ ::hug.:: ::xmas.::
swordfish 13-10-2009 @ 04:24	Ωραίο Παντελή μου!! ::up.:: ::kiss.::
ΜΝΗΜΩΝ 13-10-2009 @ 05:34	Εκπληκτικό το παραμύθι σου φίλε μου Παντελή μου εκπληκτική αφήγηση βγαλμένη 'πτην ψυχή σου στης γειτονιάς τα όνειρα σου γράφω 'πτο κελί μου το όνειρό σου ας γενεί ζωή και προσευχή σου..... Παντελή είναι φανταστικό το πήμα σου όσο και η αφήγησή σου.... Εύχομαι το όνειρό σου να βρει την οδό των ονείρων και την ωραία κοιμωμένη και να το ζήσεις αληθινά... Συγχαρητήρια.....
ιωανναχανιωτακη 13-10-2009 @ 06:17	Δεν έχω όνειρα μα οι νύχτες μου είναι γεμάτες μ' αυτά παραμυθένιους πύργους,νεράιδες,ξωτικά... ........δεν εχεις ονειρα!!!! αλλα σ' εμας σημερα χαρισες ενα ονειρικο παραμυθι!!!
ΚατεριναΘεωνα 13-10-2009 @ 07:29	ΠΡΟΣΒΕΒΛΗΜΕΝΕ ΟΝΕΙΡΟΠΩΛΕ Ν ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗΣ ::laugh.:: ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ε................ΜΕΤΡΙΟ...........ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΔΗΛΑΔΗ...............ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ..............ΔΗΛΑΔΗ......ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!! ::theos.::
Helene52 13-10-2009 @ 08:40	Α π ί θ α ν ο !!!!!!! Μπράβο Παντελή ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Ηypocrisy 13-10-2009 @ 11:17	εισαι στερεος πολυ.... ::hug.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 13-10-2009 @ 12:22	όνειρα και παραμύθια............ το διαβάζω,το ξαναδιαβάζω, με έχει συνεπάρει............. καλό βράδι Παντελή ::hug.:: ::theos.::
malkon64 13-10-2009 @ 12:53	Παντελή εχεις Αστείρευτη Πηγή Έμπνευσης ! Την Καλησπέρα μου !
Ηώς 13-10-2009 @ 13:41	άναψα το φως κι έγραψα μια φράση:Δεν έχω όνειρα μα οι νύχτες μου είναι γεμάτες μ αυτά... ::love.:: ::hug.:: ::hug.:: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ......
Elena Argyriou 13-10-2009 @ 13:46	::theos.:: ::theos.:: ::up.::
dodoka 13-10-2009 @ 14:46	πολύ πολύ καλό .... ΜΠΡΑΒΟ !!! ::up.:: ::up.::
Rannia . k 14-10-2009 @ 03:19	Φανταστικό Παντελή!!! Καλό μεσημέρι από την Λευκωσία!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
nea xrysi 18-10-2009 @ 08:14	http://www.youtube.com/watch?v=NEF3VtANlRU

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο