| |
Εσύ φίλε, που κείτεσαι νεκρός
-μοιάζεις ωραίος προς το παρόν-
σε λίγο θα σε περιλάβουν τ΄ αδηφάγα σκουλήκια
και θα καταλάβεις τί εννοώ...
Ζεστό το αίμα σου ακόμα
μα πόσο αδιάφορα παγωμένες οι σφαίρες
έτσι...σ΄ ένα δευτερόλεπτο σου κρυστάλλωσαν τη ζωή.
Τί κι αν δεις-τρόπος του λέγειν- τ΄ όνομά σου δαφνοστεφανωμένο,
τί κι αν σου κάνουνε λαμπρά, δακρύβρεχτα μνημόσυνα!
Πέθανες...κι αυτό μετράει,
πέθανες φορώντας το σάβανο της λευτεριάς!
Όμως, αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς
της λευτεριάς το σάβανο σού πάει καλύτερα
κι απ΄ τα κοντά παντελονάκια που φόραγες παιδί
κι απ΄ το σκούρο γαμπριάτικο κουστούμι
που χρόνια φύλαγες επιμελώς στη ντουλάπα
και στο τέλος δεν χάρηκες!
Καλύτερα απ΄ το πράσινο της γης,
το γαλάζιο της θάλασσας,
το ασημί του φεγγαριού,
του ήλιου το χρυσό στεφάνι.
Γιατί στολίστηκε με το δικό σου αίμα
και θα πάρει πολύ-πολύ καιρό να στραγγίξει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
