Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 08.51'43' 13/10/2009 σα ξένος στον πλανήτη
 
08.51΄43΄΄ 13/10/2009

Άνεμος γύρω…. Σιωπή, ουρλιάζει με μανία,
Όνειρο στείρο… και ντροπή, φριχτή αμηχανία….

Πώς να κοιτάξεις στο σχολειό, επτάχρονα ματάκια,
μ’ ίδια ματιά αληθινή και πεθυμιά αλήθειας……
Το νέο έγινε παλιό κι ασπρίσαν τα μουστάκια
κι είν’ η αλήθεια μας φθηνή …….γκρίζος συρμός συνήθειας….

Τι να προσφέρεις τώρα πια….. όνειρα τσιμεντένια;
Και της Αργώς μας τα κουπιά, εύθραυστα ….. καλαμένια….

Το περιβάλλον μας ….ψυχή, σε πλαστική σακούλα,
π’ αγκομαχά όσου να βγει κι Ήλιοι αποκαΐδια,
επιθανάτια ενοχή και σπαστική τρεμούλα,
κι όσο πεθαίν’ η μάνα γη….. θανάτου (ε)μεις παιχνίδια

Νοτιάς υγρός ηλεκτρικός, τα νεύρα μας σαρώνει
και πνιγηρός και εχθρικός, την ύπαρξη βαλτώνει…..

Πώς να μιλήσεις στα πουλιά και πώς να εξηγήσεις,
σε λίμνες ζώα και φυτά, π’ όλα σε δείχνουν θύτη,
πως είναι άλλου η δουλειά και ύπαρξης και ζήσης
κι ο άνθρωπος απλώς κοιτά ….σα ξένος στον πλανήτη……





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
13-10-2009 @ 05:22
επίκαιρο και αληθινό...μπράβο σου
oneiropola
13-10-2009 @ 05:28
Άνεμος γύρω…. Σιωπή, ουρλιάζει με μανία,
Όνειρο στείρο… και ντροπή, φριχτή αμηχανία….
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: οντως αληθινο μπραβο Μνημων
efrosiba
13-10-2009 @ 05:51
κι είν’ η αλήθεια μας φθηνή …….γκρίζος συρμός συνήθειας….
Τα είπες όλα!!!
monajia
13-10-2009 @ 06:08
αληθινο περα για περα...ειναι μια πραγματικοτητα..
κατι ας κανουμε ολοι..... ::vlax.:: ::vlax.:: ::vlax.::
ΚατεριναΘεωνα
13-10-2009 @ 06:31
Νοτιάς υγρός ηλεκτρικός, τα νεύρα μας σαρώνει
και πνιγηρός και εχθρικός, την ύπαρξη βαλτώνει…..
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΒΑΛΤΩΜΕΝΗ ΥΠΑΡΞΗ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ
Simos_Vassilis
13-10-2009 @ 08:02
Πώς να μιλήσεις στα πουλιά και πώς να εξηγήσεις,
σε λίμνες ζώα και φυτά, π’ όλα σε δείχνουν θύτη,
πως είναι άλλου η δουλειά και ύπαρξης και ζήσης
κι ο άνθρωπος απλώς κοιτά ….σα ξένος στον πλανήτη……
............................ΦΟΒΕΡΟ....................... ::theos.:: ::theos.::
Helene52
13-10-2009 @ 08:53
Με όλους και εγώ θα συμφωνήσω
και το μπράβο μαζί τους εδώ θα αφήσω
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
13-10-2009 @ 10:36
κι ο άνθρωπος απλώς κοιτά ….σα ξένος στον πλανήτη……

Άψογο.
adespotoi
13-10-2009 @ 11:17
Ποιητής και άνθρωπος και για τα δυο ζηλεύω το παράδειγμα σου.

όσο για αυτό που με ρώτησες, γιατί έγραψα το στιχάκι μου: Μεγάλη Παναγιά, βγήκε μάλλον σα μια φωνή για βοήθεια στο πόνο μου και σε ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.
malkon64
13-10-2009 @ 12:45
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
13-10-2009 @ 13:33
Τι να προσφέρεις τώρα πια….. όνειρα τσιμεντένια;
Και της Αργώς μας τα κουπιά, εύθραυστα ….. καλαμένια…. ::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
pithanos
13-10-2009 @ 14:27
γράφεις τόσο ωραία και μου 'χεις κάνει τα νεύρα τσατάλια
με αυτούς τους τίτλους



::laugh.::
Αγνή
13-10-2009 @ 15:59
αμ οι τελίτσες;
και είναι της Αργούς, δεν είναι;;;;
εύθραυστα καλαμένια κουπιά!!!!!!
είναι πάρα πολύ ωραίο, έχει θυμό, απόγνωση,
αλλά μου θυμίζει Πιθανό το γράψιμό σου.
αλήθεια!!!! ::blush.::
ΜΝΗΜΩΝ
13-10-2009 @ 23:45
Για τις τελίτσες ουδέν σχόλιον.... Για της Αργούς, είναι στην Νεοτέρα Ελληνική.... Της Αργώς υφίσταται σε παρελθόντες χρόνους.... Επειδή διετέλεσα πρόκωπος ερέτης (τουτέστιν πρώτο πρυμναίο κουπί, κωπηλάτης) στην αποστολή της νέας Αργώς ή Αργούς κατά το δοκούν, τα κουπιά σηματοδοτούν την ισχύ της και συνεπώς τα καλαμένια κουπιά την έλλειψη ισχύος, για το ταξείδι προς το όνειρο.... Αυτά...
Α.... είναι πολύ Απίθανο να είμαι ο Πιθανός παρότι γράφει απίθανα....
Την καλημέρα μου Αγνή .....
Μα τι κάνεις δύο σχεδόν η ώρα μετά τα μεσάνυχτα βρε κορίτσι μου....
Το τελευταίο σχόλιο αντανακλά ζήλεια....
Να είσαι καλά.....
swordfish
14-10-2009 @ 00:48
Ωραίο, καλή σου μέρα!! ::yes.:: ::up.::
Ελένη Σ.
14-10-2009 @ 01:10
Περιγράφεις τόσο έντονα την αλήθεια Μνήμων και είναι κάποιοι στίχοι σου, που κόβουν σαν μαχαίρια, ‘κείνα τα εύθραυστα κουπιά, ‘κείνα τα καλαμένια!
Ναταλία...
14-10-2009 @ 01:57
Πώς να μιλήσεις στα πουλιά και πώς να εξηγήσεις,
σε λίμνες ζώα και φυτά, π’ όλα σε δείχνουν θύτη,
πως είναι άλλου η δουλειά και ύπαρξης και ζήσης
κι ο άνθρωπος απλώς κοιτά ….σα ξένος στον πλανήτη……

Εξαιρετικό ::yes.:: ::theos.::
pithanos
14-10-2009 @ 02:56
Μα θα ομολογήσω ότι σε δικαιολογώ αφού οπωσδήποτε καμιά φορά (σε) ζηλεύω κι εγώ λίγο..

(δεν είμαι ο ΜΝΗΜΩΝ ..η Αγνή είμαι)
Αγνή
14-10-2009 @ 19:55
καλώς όρισες στο club
::1255.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο