stixoi.info: Η τριλογία των ποιητών

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135260 Τραγούδια, 273538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η τριλογία των ποιητών

Για τους ποιητές του κόσμου

Ο τρελός ποιητής
(Ι)
Της νύχτας το ουρλιαχτό
Των φαντασμάτων ο κλαυθμός
Είν’ της ψυχής σου ο λυγμός
Της αγωνίας σου ο ρυθμός

Των μεσονύχτιων ο σκοτεινός παλμός
Εν’ της ζωής μοναδικός οιωνός
Των σκιών ο αργός ψαλμός
Η μοναξιά που νιώθει ο τρελός

Τρελέ ποιητή είσαι λεπρός
άκαρδης μάνας, μπάσταρδος γιος
των ανθρώπων η όψη σε τρομάζει,
των θεών κατάρα σε ρημάζει.

Ο μοναχικός ποιητής
(ΙΙ)
Ορδές αστών φεύγουνε μακριά σου
Φωνές παιδιών ακούς στα όνειρά σου
Μονάχα ερείπια αστράφτουν στη ματιά σου
Τα πάντα είσαι ‘συ κι η μαύρη μοναξιά σου.

Τα συντρίμμια της ζωής σου, μ’ αδιαφορία ατενίζεις
Πως άλλο δεν αντέχεις πια στον εαυτό σου ψιθυρίζεις
Τις φωνές από το δρόμο δεν άκουσες ποτέ σου
Τώρα στην τελευταία σου πράξη, μονάχος πορεύσου.

Η πόλη που σε γέννησε σε διώχνει
Των ανθρώπων η ματιά σ’ εξουθενώνει
Της μοναξιάς η φοβέρα θλιβερά σε κυκλώνει,
Της απουσίας η ύπαρξη για πάντα σε σκοτώνει.

Ο θλιβερός ποιητής
(ΙΙΙ)
Η πέννα σου η μόνη συντροφιά
Οι στίχοι κούτσουρα που ρίχνεις στη φωτιά
Η καρδιά σου άνοιξε ολόχρυσα φτερά
Και τώρα πια κανείς δε σ’ ακουμπά.

Γράφεις για Έρωτα, τον ένιωσες ποτέ;
Ω! των ψευδαισθήσεων όμηρε θλιβερέ
Γράφεις για θάνατο, που σύντομα τάχα θα βρεις
Οι σκέψεις σου λουστήκαν με χώμα νωρίς.

Γράφεις ποιήματα εξυμνείς την Ομορφιά
Που ξεχωρίζεις μόνο εσύ μέσα στην καταχνιά
Τα άνθη σου αυτά είναι μικρά παιδιά
Που πάντα απ’ τα χέρια σου πέφτουνε νεκρά!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Πεθαίνεις όταν βαριέσαι να ζεις, αυτοκτονείς όταν νιώθεις ότι στον κόσμο περισεύεις...

sofiagera 13-10-2009 @ 20:39	Ορδές αστών φεύγουνε μακριά σου Φωνές παιδιών ακούς στα όνειρά σου Μονάχα ερείπια αστράφτουν στη ματιά σου Τα πάντα είσαι ‘συ κι η μαύρη μοναξιά σου ::up.:: ::rock.:: ::up.::
monajia 13-10-2009 @ 22:41	ωραιο αφιερωμα........ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola 13-10-2009 @ 23:11	Γράφεις ποιήματα εξυμνείς την Ομορφιά Που ξεχωρίζεις μόνο εσύ μέσα στην καταχνιά Τα άνθη σου αυτά είναι μικρά παιδιά Που πάντα απ’ τα χέρια σου πέφτουνε νεκρά! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: τελειο
Γιάννης Ποταμιάνος 13-10-2009 @ 23:33	Ωραία ανάλυση Πολλές αλήθειες Καλημέρα Άρη ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία... 14-10-2009 @ 02:53	Γράφεις ποιήματα εξυμνείς την Ομορφιά Που ξεχωρίζεις μόνο εσύ μέσα στην καταχνιά Τα άνθη σου αυτά είναι μικρά παιδιά Που πάντα απ’ τα χέρια σου πέφτουνε νεκρά! ωραίο πολύ ::yes.:: ::up.:: ::up.::
STARI1972 22-10-2009 @ 20:06	Γράφεις ποιήματα εξυμνείς την Ομορφιά Που ξεχωρίζεις μόνο εσύ μέσα στην καταχνιά Τα άνθη σου αυτά είναι μικρά παιδιά Που πάντα απ’ τα χέρια σου πέφτουνε νεκρά! καταπληκτικο...!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο