Γιάννης Ποταμιάνος 14-10-2009 @ 00:19 | Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
Περιγραφικότατο
με το μήνυμα της ματαιότητας
Πολύ ωραίο Ισίδωρε
::yes.:: ::yes.:: | |
Simos_Vassilis 14-10-2009 @ 01:16 | Κανείς πια δεν τον θυμάται.
Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
................................................................................ | |
monajia 14-10-2009 @ 01:51 | πολυ ωραιο.......και σοφο...... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ναταλία... 14-10-2009 @ 03:00 | Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
Σοφό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
sofiagera 14-10-2009 @ 05:34 | "Aν ο σπουδαιότερος άνθρωπος του κόσμου ερχόταν στη γη μια βδομάδα μετά το θάνατό του δε θα έβρισκε να καλύψει ούτε μια θέση κηπουρού"Β.Β | |
idroxoos 14-10-2009 @ 06:15 | Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
::wink.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος 14-10-2009 @ 06:30 | Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.
Αληθινό και πολύ καλό!
Την καλησπέρα μου! | |
![](/skin/images/misc/up.gif) |