| |
| | Χτεσινα.....14/10/2009 οι φάλαγγες διαβήκαν |  | | |
16.11΄11΄΄ 13/10/2009
Στης γειτονιάς μου τα στενά αμέριμνα γυρνούσα
Μ’ άλλα παιδιά μια συντροφιά κοντά παντελονάκια
Με τα στομάχια αδειανά έπαιζα και γελούσα
Κι ήταν ο κόσμος ζωγραφιά τα δυο μας τα δρομάκια
Τώρα κυλήσανε καιροί κι οι δρόμοι πια πνιγμένοι
Με αυτοκίνητα σωρό και πολυκατοικίες
Η ζήση μας χωματερή και λεηλατημένη
Δίχως τους φίλους προχωρώ σε άδειες παροικίες
Ούτε χρησμοί και καθαρμοί δεν με γυρίζουν πίσω
Μόνον οι μνήμες που και που, ξύνουν πληγές του χτές μου
Άνοιξαν πλέον οι αρμοί, στο σκάφος….. ποιον να κλείσω
Με την γιαγιά και τον παππού δεν θα ‘μαι πια ποτές μου
20.17΄37΄΄ 13/10/20009
Μες σε υπόγεια σκοτεινά μνήμες του παρελθόντος ,
αναμοχλεύω μοναχός, σε σκονισμένα ράφια,
σε μέρη πλέον μακρινά, ενός Θεού απόντος,
σκεπάζει νύχτας κουρνιαχτός, μαλάματα χρυσάφια….
Τ’ άστρα που λαμπυρίζουνε, παίζουν το φως με πάσες,
σε γήπεδο Ουράνιο, κι αρχαίους Γαλαξίες,
νυχτιές που σπινθηρίζουνε, τις Ορφικές ανάσες,
με Δελφικό τιτάνιο και ήθος και αξίες….
Κι όπως κυλάει ο καιρός κι έρχονται χρόνοι νέοι,
ανάκτορα Βυζαντινά, ξωκλήσια διαμαντένια,
της λύτρωσης Άγιος Σταυρός, που μες τις φλέβες ρέει,
της πίστης τα αληθινά, ποτάμια πορφυρένια
και πάλι δίπλα στο παρόν, οι θάλασσες φουσκώνουν,
παίζουν παιχνίδι του Νοτιά κι ασπρίζουν τα πελάγη,
των μεσονύκτιων ωρών, που νειάτα τις οργώνουν,
ως πέφτουν μέσα στην φωτιά…. προφητειών οι μάγοι…..
Η νύχτα είναι σκοτεινή κι οι φάλαγγες διαβήκαν,
την όχθη και του Γρανικού κι ίσως τελειώνουν όλα,
είν’ η αλήθεια μας γυμνή, μα μόνο τούτη βρήκαν,
σε στίχους ύμνου επικού, Ελλάδας την κονσόλα…..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Simos_Vassilis
14-10-2009 @ 08:50 | .................................. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
14-10-2009 @ 09:25 | Στης γειτονιάς μου τα στενά αμέριμνα γυρνούσα
Μ’ άλλα παιδιά μια συντροφιά κοντά παντελονάκια
Με τα στομάχια αδειανά έπαιζα και γελούσα
Κι ήταν ο κόσμος ζωγραφιά τα δυο μας τα δρομάκια
Μπράβο φίλε
Είσαι η αλογόμυγα της μνήμης
ατομικής και συλλογικής
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::theos.:: | | oneiropola
14-10-2009 @ 10:02 | και τα δυο υπέροχα
χαίρομαι να σε διαβάζω να είσαι καλά ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | swordfish
14-10-2009 @ 10:22 | Ωραία και τα δύο, καλό σου βράδυ! ::up.:: ::up.:: | | Helene52
14-10-2009 @ 11:02 | Υπέροχα και τα δυο
Καλό βράδυ και από μένα ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | La Petite
14-10-2009 @ 11:05 | Μες σε υπόγεια σκοτεινά μνήμες του παρελθόντος ,
αναμοχλεύω μοναχός, σε σκονισμένα ράφια,
σε μέρη πλέον μακρινά, ενός Θεού απόντος,
σκεπάζει νύχτας κουρνιαχτός, μαλάματα χρυσάφια….
::up.:: ::up.:: | | monajia
14-10-2009 @ 12:46 | υπεροχα και τα δυο.......μπραβο......
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
