Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μήπως
 
ανηφορίζω κατά εκεί που βγαίνει ο ήλιος
μήπως και αναγνωρίσω την πηγή του
μήπως και δω την κόκκινη πληγή του
που αιμορραγεί απάνω στα κυκλάμινα
κάθε πρωί ακούραστα

κατηφορίζω κατά το πέλαος ακλουθώντας
του αρχαίου του ποταμού την άδεια κοίτη
μήπως και βρω το εκείνο που μου λείπει
και το γιατί ταράζομαι σαν θάλασσα
σε κάθε ιδέα θάνατου

περιδιαβαίνω αναμεσίς στα θραύσματα κιόνων
πλάι σε πεσσούς πεστούς μισοθαμμένους
μήπως και βρω ανθρώπους ξεχασμένους
που λύγισαν σαν τα αρχαία χαλάσματα
στο βάρος του αναπόφευκτου

μισανασαίνω , μισός μες σε νερό π’ αφρίζει
κι ο αλλόμισος βαθιά στο στέρεο χώμα
με την ψυχή μου διψασμένη ακόμα
να δει θεάσεις πέρα από την όραση
να κυνηγήσει τα’ απιαστο…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
romance4love2you
14-10-2009 @ 20:13
πεστούς=? δεν το γνωρίζω... ::blush.::
Αμέθυστος,τοπάζι,ρουμπίνι και μαργριτάρι με μεταξωτή κλωστή και αδάμαστη φαντασία και λέξεις βγαλμένες από όνειρο... ::theos.::
Απλώς μαγεία... ::up.::
oneiropola
14-10-2009 @ 22:46
ανηφορίζω κατά εκεί που βγαίνει ο ήλιος
μήπως και αναγνωρίσω την πηγή του
μήπως και δω την κόκκινη πληγή του
που αιμορραγεί απάνω στα κυκλάμινα
κάθε πρωί ακούραστα
μπραβο μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
14-10-2009 @ 23:02
πολυ πολυ ομορφο........μπραβο σου........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
arpistre
15-10-2009 @ 15:34
εξαιρετικό το βρήκα
και το μέτρο του μου άρεσε πολύ
(υποθέτω πεστούς σημαίνει πεσμένους, ριγμένα ζάρια..
αν είναι έτσι, η αντίθεση της αναφοράς στην τύχη με το βάρος του αναπόφευκτου, είναι εμπνευσμένη..)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο