Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αρώματα
 με συνεπαίρνει ο πίδακας των δυνατοτήτων, σε αυτόν λούζομαι καθημερινά, και στεγνώνω στον ήλιο, για να ξαναβραχώ......ευτυχώς έχει πάντα ήλιο, και είναι πάντα πρωί και ...και....
 

Ενα ταξίδι ναχαμε, χρόνια έχω να πάω ένα ταξίδι για την ψυχή μου ένα ταξίδι που νάναι καλό για την καρδιά,
μόνο στον χωροχρόνο ταξιδεύω συνέχεια μα με το δικό μου αεροπλάνο,
πάω σε εποχές μεσαιωνικές λίγο σκοτεινές και ερωτικές,
πάω σε ιππότες και σε πότες, αναρηχόμενη στα βάθρα της εξουσίας και της ουσίας,
στην εποχή των μεγάλων ερώτων, των εραστών των πρώτων,
συνοδεύω την Ιουλιέτα στον Ρωμαίο της και την Κλεοπάτρα στον Αντώνιο,
ρίχνω και καμμιά βουτιά ωστόσο στην γεμάτη με γάλα πισίνα της.
που κάθε ίνα της, στάζει πάθος, και όλα λάθος, γεμάτα πάθος.

Κοιμάμαι σε κρεβάτια με κουνουπιέρες που κρέμονται κατάλευκες απ' το ταβάνι
γίνομαι μια μύγα που μπαίνει κρυφά απο το παράθυρο και κοιμάται στο κρεββάτι τους,
θρηνώ για τους χαμένους ερωτές τους και τους πολλούς εραστές τους,
και σκέφτομαι που είναι η ουσία, μόνο στη συνουσία??

Σκέφτομαι ότι περισσότερο αγάπησα άνθρωπους που δεν είχαμε ποτέ τίποτε,
τους εραστές των ονείρων μου, και η λιγοστή αγάπη τους, μέσα απο τα ονειρά μου
ήταν αρκετή να με κρατήσει τόσα χρόνια ζωντανή, περιμένοντας τους..

Σκέφτομαι ότι πολλές φορές συγκινήθηκα και ηττήθηκα μα τότε λύθηκα
και ξεπέρασα τον εγωισμό, του να τα έχω όλα,
τώρα δεν έχω τίποτε, μα στην ουσία τα έχω όλα,
έχοντας την προοπτική να αποκτήσω όσα θα ήθελα,
παρά να έχω κάτι που δεν μου αρκεί.

Η προοπτική, αυτή η προοπτική, ο μεγάλος πίδακας των δυνατοτήτων
με κρατά σαν τον λεμονανθό, πάνω στο δέντρο της ζωής,
περιμένοντας μια μέλισσα για να δέσει ο καρπός μου
πριν με μαδήσει η βροχή,

μα και έτσι θα μοσχομυρίζω, γιατί αγάπησα, γιατί αγαπάω
γιατί αυτή είναι η χημεία της ζωής,
το αρωμα της, η αγάπη........



Μερικοί μυρίζουν εξέσια,έχουμε και εδώ μερικά απο τα πιο ωραία αρώματα,
απο τα πιο όμορφα χρώματα,
το μωβ, το αφήνω για το τέλος..........








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται..
 
monajia
14-10-2009 @ 23:35
ομορφο ταξιδι εκανα πρωι πρωι......μπραβο......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
romance4love2you
15-10-2009 @ 00:08
γιατί αυτή είναι η χημεία της ζωής,
το αρωμα της, η αγάπη........

Ω ναι,η αγάπη αναδύει το πιο μεθυστικοφανταστικαγγελικό άρωμα,σε όλες τις μορφές της,της οικογένειας,της φιλίας,του έρωτα...και φυσικά της ζωής!!!

Υπέροχο,μοναδικό,εξαίσιο...

::hug.:: ::up.:: ::theos.:: ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
::hug.:: ::up.:: ::theos.:: ::hug.:: ::up.:: ::theos.::

ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
15-10-2009 @ 00:11
Η πρωτη στροφη ειναι ακριβως το στυλ του γραψιματος
που μου αρεσει,κριμα που δε το συνεχισες μεχρι το τελος ετσι.
Με τη τεταρτη στροφη-παραγραφο συμφωνω απολυτως,
εκει ειμαι και εγω.
martin luther
15-10-2009 @ 00:49
Μου αρέσουν τα σχολιά σας!!!! είναι πολύ εποικοδομητικά.
Σας ευχαριστώ!!! και απο μένα, ::hug.:: ::hug.:: Γιάννη είδες που είμαστε όλοι μαζί παρέα εδώ λοιπόν??
μηχανοδηγος
15-10-2009 @ 01:11
Άψογο...
Ρε μανία με το μωβ.....
Άστο ν΄ αργίσει.....
akolouthos
15-10-2009 @ 01:13
KALOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO ,BRAVO ATHINA
peiraiotissa
15-10-2009 @ 01:51
απο τα πιο όμορφα χρώματα,
το μωβ, το αφήνω για το τέλος..........

Όντως....το πιο όμορφο χρώμα!!!!!!!!
Γεια σου Αθηνούλα!!!! ::kiss.:: ::up.::
pithanos
15-10-2009 @ 02:12
για να με πιστέψεις πόσο ..συμφωνώ

http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=109338
martin luther
15-10-2009 @ 02:23
Ελα ρε απίθανε!!!!! πιθανέ!!!
monajia
15-10-2009 @ 02:24
σ'ευχαριστω για το ομορφο σχολιο σου.......
προσπαθω να διαβαζω τα παντα και να σχολιαζω ,
με τον τροπο μου... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
La Petite
15-10-2009 @ 03:56
Σε μωβ εννοείς τα σιδεράκια μου; νομίζω δεν έχει τέτοιο χρώμα... αυτά τα δυο παίζουν για την επόμενη φορά για να μην μπερδεύομαι... ::laugh.:: ::rock.::
adespotoi
15-10-2009 @ 06:02
Σκέφτομαι ότι περισσότερο αγάπησα άνθρωπους που δεν είχαμε ποτέ τίποτε,
τους εραστές των ονείρων μου, και η λιγοστή αγάπη τους, μέσα απο τα ονειρά μου ήταν αρκετή να με κρατήσει τόσα χρόνια ζωντανή, περιμένοντας τους..

Σκέφτομαι ότι πολλές φορές συγκινήθηκα και ηττήθηκα μα τότε λύθηκα
και ξεπέρασα τον εγωισμό, του να τα έχω όλα,
τώρα δεν έχω τίποτε, μα στην ουσία τα έχω όλα,
έχοντας την προοπτική να αποκτήσω όσα θα ήθελα,
παρά να έχω κάτι που δεν μου αρκεί....

::theos.:: ::up.:: ::smile.::
idroxoos
15-10-2009 @ 06:02
::yes.:: ::wink.:: ::hug.::
oneiropola
15-10-2009 @ 07:26
Μερικοί μυρίζουν εξέσια,έχουμε και εδώ μερικά απο τα πιο ωραία αρώματα,
απο τα πιο όμορφα χρώματα,
το μωβ, το αφήνω για το τέλος..........

Αθηνουλα μου δεν εχω λογια ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dr.rockthan
15-10-2009 @ 08:38
ο υπερτατος λυρισμος σε αυτην την περιγραφη
υποκλινομαι........... ::theos.:: ::theos.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
15-10-2009 @ 10:20



ευχαριστω!
skorpina 81
15-10-2009 @ 13:10
μα και έτσι θα μοσχομυρίζω, γιατί αγάπησα, γιατί αγαπάω
γιατί αυτή είναι η χημεία της ζωής,
το αρωμα της, η αγάπη........



Μερικοί μυρίζουν εξέσια,έχουμε και εδώ μερικά απο τα πιο ωραία αρώματα,
απο τα πιο όμορφα χρώματα,
το μωβ, το αφήνω για το τέλος..........

Εξαιρετική γραφή... ::theos.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
15-10-2009 @ 13:53

Η προοπτική, αυτή η προοπτική, ο μεγάλος πίδακας των δυνατοτήτων
με κρατά σαν τον λεμονανθό, πάνω στο δέντρο της ζωής,
περιμένοντας μια μέλισσα για να δέσει ο καρπός μου
πριν με μαδήσει η βροχή,


::yes.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
15-10-2009 @ 23:43
Η φιλοσοφία χωρίς πολλά - πολλά , λιτή και απέριττη , χαρακτηρίζει το είναι σου!!!!! Η αγάπη κυρίαρχο συναίσθημα και αυτό είναι η ποίηση!!!! Εύγε σου!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο