Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο παρά πέντε
 Στίχοι: ΤΕΛΛΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
 
Χείλη στεγνά… μάτια θολά
Κι η απουσία σου απόψε πάλι θα νικήσει
Την αντοχή μου θα διαλύσει

Στα σκοτεινά…..σκέψεις τρελές
Και στο μυαλό μου η μορφή σου με δικάζει
Φεύγει ο καιρός και κάτι δεν αλλάζει

Ρ
[B]Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
Η λογική στο πουθενά ν’ αναμετριέται
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε[/B]

Πόσες φορές ….για πόσες ζωές
Θα πρέπει εγώ για σένα να πληρώσω
Μισή καρδιά για να ματώσω

Πόσες φορές ….πόσες στιγμές
Εγωιστικά θα με κρατάς μακριά σου
Πόνος κρυφός η μαχαιριά σου

Ρ
[B]Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
Η λογική στο πουθενά ν’ αναμετριέται
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε[/B]
(δις)



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χωρισμός
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν δίνεις το Φιλι του Iουδα τουλαχιστον ακολουθησε το Παραδειγμα μεχρι το Tελος του.
 
romance4love2you
15-10-2009 @ 00:09
::hug.:: ::up.:: ::theos.::
monajia
15-10-2009 @ 00:21
πολυ πολυ ωραιο... ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
15-10-2009 @ 00:41
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

......................................F.U.C.K. ..... ::theos.::
sofiagera
15-10-2009 @ 00:44
Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
Η λογική στο πουθενά ν’ αναμετριέται
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πολύ όμορφο όλο
Simos_Vassilis
15-10-2009 @ 00:46
Πόσες φορές ….για πόσες ζωές
Θα πρέπει εγώ για σένα να πληρώσω
Μισή καρδιά για να ματώσω
............................ ::up.:: ::theos.:: ::up.::
peiraiotissa
15-10-2009 @ 01:49
Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω

Τι λες τώρα βρε μούτρο....φοβερό δίστιχο!!!!!!!
Όλο δε λέω....αλλά αυτό...όλα τα λεφτά!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::kiss.::
Ζήνωνας
15-10-2009 @ 04:44
Καλησπέρα Γιάννη.

Υπέροχο όλα αλλά το ρεφρέν του ειδικά, είναι εξαιρετικό!

Καλό απόγευμα και ο Θεός μαζί σου!
idroxoos
15-10-2009 @ 06:04
Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
15-10-2009 @ 07:27
Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
Η λογική στο πουθενά ν’ αναμετριέται
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

τελειο ::up.:: ::up.:: ::up.::
dr.rockthan
15-10-2009 @ 08:41
ειναι ενα απο τα καλυτερα που εχω διαβασει

η γραφη αυτη μοιαζει σαν σμιλλεβονταν χρονια

απιστευτο μεχρι την τελευταια λεπτομερεια ::theos.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
15-10-2009 @ 12:09
Πως με τρομάζει το κενό που αντικρίζω
Και πως φοβάμαι τις σκιές που εγώ αγγίζω
Η λογική στο πουθενά ν’ αναμετριέται
Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

Λες και σταμάτησε η ζωή στο παρά πέντε

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο