| |
[color=fuchsia][B]ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ[/B][/color]
[color=purple][B]Σαν πρελούδιο μουσικό εισέρχεται δειλά η εποχή του Φθινοπώρου.
Μέρος εισαγωγής και αυτό, σαν το πρόλογο του πρελουδίου, ναι αυτό το σύντομο κομμάτι μουσικής όπως είναι μία φούγκα ή μία σουϊτα, με τάση ρομαντισμού του συνθέτη που αποδίδει στα πλήκτρα ενός μελαγχολικού, μοναχικού πιάνου.
Το Φθινόπωρο είναι από μόνο του ένα πιάνο φυσικό, με ήχους γλυκών μελωδιών παρμένους από την αρμονία της φύσης. Το θρόϊσμα των φύλλων στα ανήσυχα φυλλοβόλα δέντρα, το κελάρυσμα των ομιλητικών βιαστικών διαβατών του ποταμού που δεν γυρίζουν πίσω και το ξεγύμνωμα των φύλλων από τα κλαδιά, που παρασύρονται στους χείμαρρους των ποταμών, καταλήγοντας τραγικά σε μια όχθη ξεχασμένη. Σταγόνες νερού σαν παγωμένες δροσοσταλίδες απομένουν στα ξεραμένα, θρυμματισμένα, πλέον άχαρα φύλλα, αφήνοντας χαραγμένη την υγρή τους απαλή σφραγίδα. Το Φθινόπωρο πρελούδιο του Χειμώνα και η Άνοιξη πρελούδιο του Καλοκαιριού. Περίληψη ενός σύντομου ανεκπλήρωτου μυθιστορήματος. Ο πρόλογος φτωχός, δίχως κυρίως θέμα και ο επίλογος θαμπός. Σύντομη αναφορά ενός μαραμένου ονείρου που εισέρχεται και αυτό μελωδικά, φορτωμένο με δώρα ψευδαισθήσεων και νότες κάλπικης παρηγοριάς.
Ο ζωγράφος σχεδιάζει με μολύβι σε μία κόλα χαρτί τσαλακωμένη που βρήκε πεταμένη σε μια γωνιά του δρόμου, από τον αέρα παρασυρμένη. Ήθελε και αυτός να ομορφύνει τον κόσμο γύρω του με χαρούμενες φρεσκοβαμμένες εικόνες. Χαρούμενα λιβάδια, πολύχρωμα ουράνια τόξα και φως του απέραντου γαλάζιου. Ο πιανίστας παράτησε το πιάνο του και έπαιζε ένα παράξενο τραγούδι στις χορδές μιας ξεκούρδιστης ευλύγιστης κιθάρας, κοιτάζοντας με βλέμμα στο κενό και σαν δακρυσμένος ερημίτης αναπολούσε...
Η άβυσσος της κουρασμένης του ψυχής τον οδηγούσε σε σκοπούς περασμένων εποχών…
Τα λουλούδια υποκλίθηκαν στον άνεμο ταπεινά και μια μπότα βαριά τα έλιωσε και σαν δρεπάνι τα θέρισε, χωρίς εκείνα να προλάβουν να στηθούν στο ανάστημά τους.
Οι πεταλούδες κρυστάλλωσαν, ολοκληρώνοντας πρώτα τον τελευταίο τους χορό, παραδίνοντας τη πνοή τους στο πηλό από τον οποίο και εκείνες πλάστηκαν.
Τα χελιδόνια ταξίδεψαν σε πιο θερμά και εγκάρδια μέρη, εκεί που δεν θα κινδυνεύουν πια από τους εχθρούς τους και θα κελαηδούν ειρηνικά και ευτυχισμένα.
Οι πρίγκιπες, οι πριγκίπισσες, τα δάση τα μαγικά και τα μυθικά παλάτια της αγάπης, ζωντάνεψαν για λίγο στο μισάνοικτο βιβλίο που ένα σκιουράκι ξεφύλλιζε απορροφημένο με τη φουντωτή του την ουρά. Τι όμορφο που ήταν! Το κοίταζα κρυμμένη πίσω από τις καλαμιές της λίμνης και δεν ήθελα να καρδιοχτυπήσει από την ανθρώπινή μου παρουσία. Ροκάνιζε βελανίδια κάτω στη πρασινάδα μαζί με άλλους σκίουρους. Μα ξετρύπωσε ξαφνικά ένας κάτασπρος λαγός από ένα άνοιγμα κορμού ενός γερασμένου δέντρου και το προειδοποίησε για την επερχόμενη καταιγίδα. Τότε έκλεισαν το βιβλίο βιαστικά για να κρυφτούν από την κακοκαιρία, μα το μούσκεψε η βροχή και χάθηκε η μαγεία. Οι ήρωες πνίγηκαν στα ποτάμια του ουρανού και το χώμα έθαψε βαθιά τα αποτυπώματά τους.
Καληνύχτα ήρωές μου αγαπημένοι…τώρα πια θα σας συναντώ μόνο στα όνειρα της νύχτας, όταν οι βλεφαρίδες σφαλίζουν τις ίριδες των ματιών και τα παράθυρα της ψυχής ταξιδεύουν στην κουκλίστικη, μακρινή, παραμυθένια πολιτεία σας…[/B][/color]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 24 ετών [/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
