Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τραύμα
 

Το τραύμα του έρωτά σου
έκλεισα σ' όλες τις πτώσεις
ενικού-πληθυντικού
στην κάθετη Πτώση μου
ματώνοντας όλες τις αισθήσεις
κι εκείνη την μία
που είχε το άγγιγμα
στη φωνή σου
έσβηνε στα δακρυσμένα βλέμματα
στα μαλλιά που τα χάιδευε ο άνεμος
αερικό που χάνονταν
στα καλέσματα των αστεριών
όταν έπαιρνε να χαράζει
όργωνες φεγγάρια σβηστά
και έρημες στέπες
με καυτές ανάσες
στο παραμιλητό του πυρετού σου
δραπέτευες ξωτικό ανέσπερο
φυγοδικώντας κάτω από τα φώτα
που πλήγωναν την ψυχή σου.

Έμαθες να κρύβεσαι
σκιά πίσω από λέξεις
νομίζοντας πως ξέρεις
πως λειτουργούν τα ισοδύναμα
στις ατομικές αναζητήσεις
στα παράλογα που συντηρεί ο χρόνος
κι η προσωπική ανασφάλεια
το μίζερο της μοναξιάς
που υποθάλπει
την αναγκαιότητα μιας θέσης κενής
στο πλάγιασμα
που δεν πρόλαβες να δοκιμάσεις.

Έμεινε η πίκρα από την θλίψη
μιας φυγής ανυπότακτης
έκπτωτης
στα γρανάζια ενός ρολογιού
που σταμάτησε χρόνους να μετρά.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
16-10-2009 @ 01:27
Έμαθες να κρύβεσαι
σκιά πίσω από λέξεις
νομίζοντας πως ξέρεις
πως λειτουργούν τα ισοδύναμα
στις ατομικές αναζητήσεις
στα παράλογα που συντηρεί ο χρόνος
κι η προσωπική ανασφάλεια
το μίζερο της μοναξιάς
που υποθάλπει
την αναγκαιότητα μιας θέσης κενής
στο πλάγιασμα
που δεν πρόλαβες να δοκιμάσεις.
::yes.:: ::yes.::
is ts real?
16-10-2009 @ 01:45
ματώνοντας όλες τις αισθήσεις
κι εκείνη την μία
που είχε το άγγιγμα
στη φωνή σου
έσβηνε στα δακρυσμένα βλέμματα
στα μαλλιά που τα χάιδευε ο άνεμος
αερικό που χάνονταν
στα καλέσματα των αστεριών
όταν έπαιρνε να χαράζει
θεϊκο!!!!!!!!!! ::up.::
Simos_Vassilis
16-10-2009 @ 01:58
Έμεινε η πίκρα από την θλίψη
μιας φυγής ανυπότακτης
έκπτωτης
στα γρανάζια ενός ρολογιού
που σταμάτησε χρόνους να μετρά.
.................................................................................
monajia
16-10-2009 @ 02:19
υπεροχο............μπραβο σοφια........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
16-10-2009 @ 02:36
Έμεινε η πίκρα από την θλίψη
μιας φυγής ανυπότακτης
έκπτωτης
στα γρανάζια ενός ρολογιού
που σταμάτησε χρόνους να μετρά.
απιθανο Σοφια ::up.:: ::hug.::
την καλημερα μου
μηχανοδηγος
16-10-2009 @ 03:52
Τι να πώ...
Κάτι σαν θαύμα....
efrosiba
16-10-2009 @ 04:12
Αγγιξες... ::theos.::
Spartinos
16-10-2009 @ 04:14
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
16-10-2009 @ 06:08
Έμαθες να κρύβεσαι
σκιά πίσω από λέξεις
νομίζοντας πως ξέρεις
πως λειτουργούν τα ισοδύναμα
στις ατομικές αναζητήσεις
στα παράλογα που συντηρεί ο χρόνος
κι η προσωπική ανασφάλεια ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

ΩΡΑΙΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ................................................................
romance4love2you
16-10-2009 @ 08:59
*** ::5156.:: *** *** ::theos.:: *** *** ::15755.:: ***
elpidakwstopoulou
16-10-2009 @ 13:33
υπέροχη !!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο