| |
Περιφανώς γεννήθηκες και όλη σ αγαπούσαν
Τα βάσανα χτυπάγανε μα πράμα δεν πονούσαν
Όλο εσύ τον δόξαζες παράπονο δεν είπες
Μόνο αγάπη έδινες στον κόσμο όση κι αν είχες
Μόνο για σένα τραγουδώ πάντα να σε θυμίζω
Κι όσο εσένα αγάπησα ποτέ δεν θα’γαπησω
Για φυλαχτό θα τα κρατώ τα λόγια που μου είπες
Για να θυμούμαι πάντοτε αγάπη που μου είχες
Ένα τσιγάρο σου έβαλα μαζι σου να το έχεις
Να το καπνίζεις καθαργά από μένα μην απέχεις
Και το κρασί που σ’ άρεσε σιγά σιγά να πίνεις
Να σου κράτηση για πολλή έκεια που εδα θα μείνεις
Μην με ξεχάσεις άγγελε όσο μακριά κιαν φεύγεις
Σε περιμένω στο Όνειρο το βράδυ για να έρθεις
Τώρα εγώ σε χαιρετώ με ένα φιλί παππού μου
Και να θυμάσαι πάντοτε θα σε έχω μες στο νου μου
(Οι μαντιναδες αναφεροντε σε ενα πραγματικο γεγονος
που συνεβη στις 1/08/09)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
