| |
| | Νεκρή νύφη |  | | | Β. | | |
Νεκρή νύφη
(2)
Η ποίηση θρηνεί στο κουφάρι της ποίησης
Εγώ στοχαστής που πενθώ την Αγάπη
Τα δάχτυλά σου κρύβουνε μια αίσθηση Απάτης
Δύσκολο να μιμηθεί η φιγούρα την έννοια της κίνησης.
Σκυφτό σου μιλάει το μελάνι Αγάπη μου,
Κανείς να καταλάβει δεν μπορεί, το μεγαλείο της θλίψης
Ορθώσου! Πολέμα γενναία όλες τις τύψεις,
Κι η ποίηση, ποτό και αρετή η καρδιά σου.
Αφού έτσι το θέλησε αυτή που αγαπώ
Να φύγει έτσι ξαφνικά από κοντά μου,
Λούζομαι ευθύς στο πένθος μου για ν’ αφιερωθώ
Σε τούτη που περίμενε πως θα ξαναφανώ, τη νύφη τη νεκρή μου.
Αυτή την εικόνα της θλίψης θα σου αφιερώσω
Των σπλάχνων μου την τρικυμιά, τον πόνο
έτσι όταν θα φεύγεις, και θα μ’ αφήσεις μόνο
κάτι να μείνει πίσω μου, εμένα σαν σκοτώσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Πεθαίνεις όταν βαριέσαι να ζεις, αυτοκτονείς όταν νιώθεις ότι στον κόσμο περισεύεις... | | | |
|
sofiagera
17-10-2009 @ 06:20 | Αφού έτσι το θέλησε αυτή που αγαπώ
Να φύγει έτσι ξαφνικά από κοντά μου,
Λούζομαι ευθύς στο πένθος μου για ν’ αφιερωθώ
Σε τούτη που περίμενε πως θα ξαναφανώ, τη νύφη τη νεκρή μου ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | sad note_elwood
17-10-2009 @ 06:22 | Αφού έτσι το θέλησε αυτή που αγαπώ
Να φύγει έτσι ξαφνικά από κοντά μου,
Λούζομαι ευθύς στο πένθος μου για ν’ αφιερωθώ
Σε τούτη που περίμενε πως θα ξαναφανώ, τη νύφη τη νεκρή μου.
Αυτή την εικόνα της θλίψης θα σου αφιερώσω
Των σπλάχνων μου την τρικυμιά, τον πόνο
έτσι όταν θα φεύγεις, και θα μ’ αφήσεις μόνο
κάτι να μείνει πίσω μου, εμένα σαν σκοτώσω.
::theos.:: | | monajia
17-10-2009 @ 06:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
υποκλίνομε... | | ΔΡΑΚΟΥ ΛΟΓΙΑ
17-10-2009 @ 06:49 | Σκυφτό σου μιλάει το μελάνι Αγάπη μου,
Κανείς να καταλάβει δεν μπορεί, το μεγαλείο της θλίψης
Ορθώσου! Πολέμα γενναία όλες τις τύψεις,
Κι η ποίηση, ποτό και αρετή η καρδιά σου
Υ Π Ε Ρ ΟΧ Ο ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | ΚατεριναΘεωνα
17-10-2009 @ 07:02 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | oneiropola
17-10-2009 @ 09:02 | Σκυφτό σου μιλάει το μελάνι Αγάπη μου,
Κανείς να καταλάβει δεν μπορεί, το μεγαλείο της θλίψης
Ορθώσου! Πολέμα γενναία όλες τις τύψεις,
Κι η ποίηση, ποτό και αρετή η καρδιά σου.
μονο αυτο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
17-10-2009 @ 10:48 | Πολύ καλό
::yes.:: | | Helene52
17-10-2009 @ 11:16 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
