| |
Ξεψυχάς την ώρα που γενιέσαι.
Ψάνεις να ρουφίξεις μια κλεμμένη ανάσα απ'τον ομφάλιο λώρο.
Πνίγεσαι απ΄τα ίδια σου τα ξερατά.
Γέρνεις μη μπορώντας να σταθείς
Ιδρώνεις γιατί παλεύεις με τέρατα.
Τρέχεις στο δρόμο φωνάζοντας για τίποτα,
μ'αυτό το τίποτα είναι που μέσα σου τρώγεται
αυτό το τίποτα που γυρεύεις να βρεις στον κόσμο.
Στην τελική όλοι κατι έχουν.Ενα τίποτα και όμως κλαίγονται.
Ο ένας παραπονιέται που τον άφησε η γυναίκα του,
ο άλλος που έμεινε δίχως δουλειά.
Κι εσύ πλέον όλα τα βλέπεις ωραία.
Μόνο που μεσ'την τρέλα σου προσπαθείς να μας πείσεις.
Ολα ρόδινα και ωραία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
