| |
Και το χρησμο θυμασαι που ακουγες
μερες και χρονια πριν η μοιρα να το φερει
εσυ με το σπαθι στο χερι
και απεναντι οι φιλοι σου εχθροι
για μια ελενη
αιαντα τα προβατα
και της μαυρης σου τυφλας
ειναι η ζωη μας προδοσια και ερωτας
διακιοσυνη μη γυρευεις
και αν μαυρη εκμαυλιστρα μοιρα
ωθησε και το δικο σου χερι
ανοσια τα εργα σου για επαθλο
κανεις μας δεν το φταιει
της πρωινης μας της αυγης
του ηλιου το αρμα και τα σφαγμενα προβατα
στεφανι για θυσια αιαντα δυστυχε
ποια μοιρα σε εμπαιζει
και απο πρωτο εσχατο σε αφηνει
ανοσιες των θεων οι πραξεις
που ευκολα λυγιζουνε το δυνατο
σβηνουν την δοξα
εμπαιζουνε την αρετη και αδιαφορους αφηνει η ανδρεια
τωρα το χερι που σκοτωσε τον δικο σου θανατο γυρευει
και απο σπαθι η μοιρα ορισε τον ευατο σου να τελειωσεις
αιαντα τελαμωνιε ποιο σου το κλεος
αν τραγωδια η ζωη και σενα ολες οι πραξεις
θρηνος και οδυρμος την μοιρα που αδικα σε φερνει
και στου αδη το κατωφλι σε σερνει
θα κλαψουμε το αδικο και το τραγικα μοιραιο
η ιστορια ετσι ορισε τον κοσμο αυτο να στεκει
και οτι μας μενει πιοτερο την ζωη να την γλεντουμε
ποιο λαθος εχει η ζωη αν την θρηνουμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
