| |
Σαν μια ανάγκη που σέρνει του μυαλού την φαντασία
Με το αρχέγονο το πνεύμα της αγάπης προικισμένη
Γέρνεις τα βράδια σε σεντόνια που σε θέλουν σαν θυσία
Στα πιο απόκρυφα σημάδια ενός έρωτα χαμένη
.
Παράξενη η λάμψη των ματιών σου ανατέλλει
Το όνειρο
Γεμάτο από φύκια και χρυσάνθεμα
Του δρόμου οι στροφές
Στον κόσμο δεν γεννήθηκε ποτέ κάτι γι αυτό
Κάτι παρόμοιο
Να έχει στην ψυχή του και τις δύο μας τις πλευρές
..
Σαν δόξα που την λούστηκαν τα όμορφα μαλλιά σου
Μια πίκρα που ξεράθηκε σαν κόμπος στο λαιμό
Τα λόγια σου ξεχείλισαν την όμορφη καρδιά σου
Και γέμισαν με έρωτα και πόνο τον καιρό
..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
