| |
Δε σε καταλαβαίνω ακόμα, νιώθω χαμένος από τα κύματα σου
Ψάχνεις το παράδεισο σου ή τη κόλαση μου
Που βολοδέρνουν τα ερωτήματα σου
Γύρω από ποια απιστία του μυαλού αναπνέεις και εθίζεσαι
Για σένα αγάπη είναι όσα περιγράφουν τα βιβλία, απλή φαντασία
Μα όμως σου μιλάω, δες μέσα από μένα και θα βρούμε και οι δύο το τέλος
Χάρισε μου τη καρδιά σου για ένα βράδυ και πάρε το κορμί μου
Να σου δείξω πως ζεσταίνεται από τα φιλιά
Να με μάθεις πως λικνίζεται στα σεντόνια
Θα σου βγάλω την αγάπη μου, δώσε μου τη ψυχή σου
Όταν έρθει η ηδονή να μας επισκεφθεί, θα έχουμε και οι δυο κορυφωθεί
Ο καθένας μας από το δικό του απωθημένο μέσα στο παιχνίδι
Και ελπίζω από το μάθημα μας να κερδίσαμε μια μεγάλη αγάπη
Να μας ταιριάζει να κοιτάμε μαζί το ηλιοβασίλεμα και τη αυγή
Να ξέρουμε τι γεύση έχουν τα ανοιξιάτικα φιλιά
Και γιατί υπάρχουν οι φθινοπωρινές μελαγχολίες
Και τίτλο θα πάρουν τα όνειρα μας που περιμέναμε να γεννηθού
Και τώρα βρήκαμε το κλειδί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
