| |
Στο κρεβάτι έχω πέσει ζαλισμένος από την συχνή σου απουσία…
Τα μάτια κλειστά μα στο μαύρο τους φόντο καρφωμένη η δικιά σου εικόνα…
Η καρδιά μου χτυπά δυνατά θέλοντας να δραπετεύσει από το χρυσό κελί που την έχω φυλακίσει για να μείνει μακριά σου…
Σφίγγω τα δόντια για να ξεφύγω από αυτή την εικόνα μα μάταια…
Όσο κυλάει η νύχτα τόσο μεγαλώνει η μοναξιά μου και μαζί η ανάγκη μου να σε έχω ξανά…
Στριφογυρνώ στο κρεβάτι και νομίζω ότι σε μυρίζω…
Καυτή νιώθω την ανάσα σου στο αυτί μου που με σαγηνεύει..
Θάνατος η θύμησή σου μα γαλήνη η ύπαρξή σου…
Μυστήριο είσαι για εμένα που δεν θέλω να καταλάβω για να μην χαθεί η μαγεία του…
Θάλασσα τα μάτια σου που μέσα στη φουρτούνα τους με παρασέρνουν στην αμαρτία…
Κόλαση η καρδιά σου γιατί δεν πρόκειται να ξαναμπώ σε αυτή, δοσμένη θαρρώ σε άλλους ουρανούς πιο λαμπερούς από τον δικό μου…
Και όμως ο δικός μου ουρανός είναι τόσο ξάστερος όσο η ατόφια αγάπη μου για σένα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
