Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τυφλόμυγα
 
Τυφλόμυγα


Ανυποψίαστο, φαιδρό του απίθανου κυνήγι
Χαράδρες μπρος στα χνάρια σου νιότη παλιά σου ανοίγει
Ξερό πηγάδι κάθε ευχή και τ’ όνειρα χαλίκια
Βούλιαξε ο ήλιος και το φως τώρα αγαπά τα φύκια

Τυφλόμυγα σου ταίριαξε με χέρια απλωμένα
Σώματα, πέτρες και χρυσός κρύα, τραχιά και ξένα
Με δρόμους ανακόλουθους γραμμένους στην παλάμη
Μ’ ελπίδα που την ξέρασε η ζωή δράμι το δράμι

Θυμάσαι που περίσσευαν λογιώ λογιώ τα δώρα
Φίλοι κι εχθροί και πλήρωνες με ξαστεριά τη μπόρα
Μέσα απ’ τα μάτια όρμησε στη φλέβα όλο τ’ αγιάζι
Και το θεριό γεννήθηκε εντός κι εντός σπαράζει

Κι είχα δυο χούφτες ξεγνοιασιά με στάλες να μερεύω
Θάλασσες στο ταβάνι μου κρατούσα ν’ αγναντεύω
Κι ήρθες και μού ‘πες που ως τα χτες μύριζα την αρμύρα
Η γη μου τώρα πια σκουριά κι άμμος στεγνή και στείρα

Μες στο πατάρι απόμειναν τ’ άστρα τα γιορτινά μου
Αράχνες γράψαν τ’ αρχικά πάνω τα πιο φτηνά μου
Κι όλο ανταμώνω στις γωνιές κάτι λεπτά αιώνια
Που μπήκαν δίχως γυρισμό στα μαρμαρένια αλώνια

Τα λάθη δε μου φταίνε πια που χάνω τα σωστά μου
Με κυνηγά ο ίσκιος μου κι ας βλέπω τον μπροστά μου
Μόνη απορία μού ‘μεινε η ώρα σαν τελειώσει
Τα μέτρα μου αν θα τα βρει αρκετά για να ξαπλώσει







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
monajia
23-10-2009 @ 09:26
πολύ καλό......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-10-2009 @ 10:49
Καλα,οτι εισαι νουμερο... ::whist.::
Υπερπαραγωγη!!!Το μετρο προσεγμενο και αψογο,μου εμεινε αυτο,
οι στιχοι πολυ δυνατοι αν και... φορτωμενοι.
Καλησπερα Εφακη
Γιάννης Ποταμιάνος
23-10-2009 @ 11:00
Κι είχα δυο χούφτες ξεγνοιασιά με στάλες να μερεύω
Θάλασσες στο ταβάνι μου κρατούσα ν’ αγναντεύω
Κι ήρθες και μού ‘πες που ως τα χτες μύριζα την αρμύρα
Η γη μου τώρα πια σκουριά κι άμμος στεγνή και στείρα

Μπράβο Έφη
Πολύ καλό
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.::
elpidakwstopoulou
23-10-2009 @ 13:34
πανέμορφο !!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
dimvel
23-10-2009 @ 13:39
Εκτυφλωτικά καθηλωμένος!
χωρικός
23-10-2009 @ 15:05
γειά σου Εφάρα !!! ::yes.:: ::kiss.::
pithanos
23-10-2009 @ 20:31
::oh.:: Αν δε τα βρει αρκετά να ξαπλώσει, να πάρει τηλέφωνο τον Γιάννη.
Είναι προσεγμένα και άψογα ::laugh.::
poetryf
24-10-2009 @ 08:12
Εντυπωσιακή η ιδέα του ίσκιου σαν Χάροντα-Προκρούστη!
Τί να σου πω πάλι; Μη μαλλιάσει κι η γλώσσα μου...
Είσαι από τις πλέον αγαπημένες μου γραφές !
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-10-2009 @ 05:06
Με κυνηγά ο ίσκιος μου κι ας βλέπω τον μπροστά μου
::up.:: ::hug.:: ::up.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
19-10-2013 @ 05:48
Μ' εντυπωσίασε και με συγκλόνισε
το ποίημά σου Έφη!
Δε βρίσκω λόγια να περιγράψω,τι αισθάνομαι
αυτές τις στιγμές που διαβάζω,λέξη προς λέξη,
στίχο με στίχο αυτή την υπέροχη δημιουργία σου!
Καλή σου μέρα!...
Α.Ε. ΕΠΕ
19-10-2013 @ 06:17
Με τον Ουρανό απολύτως!
Και γιατί δεν το είχα δει από τότε, με ταπεινοσύνη
συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με!


::kiss.::
rania.foka@yahoo.co.uk
19-10-2013 @ 06:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
19-10-2013 @ 07:43
::1763.::
athos.ioannou@gmail.com
19-10-2013 @ 10:14
::up.:: ::up.:: ::up.::
psixopedi
19-10-2013 @ 15:09
μου αρέσουν τα ποιήματα που έχουν μέσα τους
πραγματικό συναίσθημα, κι αυτό είναι ένα από αυτά
pennastregata
20-10-2013 @ 13:24
...Και άλλα τέτοια, παρακαλώ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο