stixoi.info: Απύθμενη μοναξιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Απύθμενη μοναξιά

Γκρεμίστηκε η πανσέληνος μου στο πηγάδι
νύχτα σαν χτένιζε τα κόκκινα μαλλιά της
το βάθος ζήλεψε την άμετρη ομορφιά της
κόκκινα βάψαν τα νερά και το σκοτάδι.

δίπλα στη πίκρα σου αποθέτω τα φτερά μου
δίπλα στο σώμα σου το σώμα μου έχω αφήσει
φίμωσα την σιωπή κι απόψε μη μιλήσει
μη σε τρομάξει και δε ρθεις στα όνειρά μου

κι απόψε αφέθηκα στου ονείρου το πηγάδι
πέτρα το σώμα να μετρά τα άμετρα λάθη
μα είναι απύθμενα της μοναξιάς τα βάθη
που δεν τα φτάνει ούτε σκοινί ούτε μαγκάνι.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 02-05-2005	πολύ καλό, ειδικά το πρώτο τετράστιχο....καλησπέρα.
Αγνή 02-05-2005	Μ' άρεσε, περίεργο είναι!!
Ανώνυμο σχόλιο 02-05-2005	Φοβερό..ανατριχιαστικό!!! Χρόνια Πολλά Χρήστο...
annaΤi 02-05-2005	μπερδεμένο και ξεκάθαρο.... ωραίες εικόνες.... δυνατό... κι εμένα μου άρεσε!!!
elli 02-05-2005	ξεχειλίζει από ομορφιά και ποίηση!!!
Μετέωρος Άγγελος 03-05-2005	Απο τα καλυτερα σου χρήστο!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο