stixoi.info: Ευχαριστίες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ευχαριστίες

Να δεις που καμιά φορά τα αισθήματα δεν μεταφράζονται σε λέξεις. Ξεμένει κανείς από στίχους και το μόνο που του μένει είναι όλα εκείνα τα ‘ευχαριστώ’ που είχε παραβλέψει για πολύ καιρό και τώρα ξεχειλίζουν την καρδιά του.

Για τους λεπτοδείχτες που δεν βιάστηκαν ποτέ να κάνουν κύκλο.

Για τα φτερά που δεν συρρικνώθηκαν μέσα στο κελί τους.

Για τα χρώματα που πόνεσαν κι όμως δεν ασπάστηκαν το μαύρο.

Για τα βρεγμένα πρόσωπα που δεν ντράπηκαν ν’αναδείξουν την αλήθεια.

Για τους φόβους που αυτοκαταδικάστηκαν, για να μην γίνουν δολοφόνοι.

Για τις σιωπές που μιλούσανε όταν λιποτακτούσανε οι λέξεις.

Για τα μάτια που όσο σκοτεινιάζουνε, βαθαίνουν.

Για τα παραμύθια που δεν έπαψαν ποτέ να ψάχνουν για το τέλειο τέλος.

Για τις χαμένες ταυτότητες που δεν έπαψαν ποτέ να ψάχνουν ιδιοκτήτη.

Για την αγάπη που έβγαζε απ’τα στήθια της τ’αγκάθια ένα-ένα.

Για τα όνειρα με τα ματωμένα γόνατα που ακόμα ανεβαίνουνε τη σκάλα.

Για τα τσαλακωμένα λάθη που μετάνιωσαν.

Για τα δάκρυα που κοιτάνε τ’αστέρια όσο κι αν πέφτουνε στο χώμα.

Για τις μισοσβησμένες καρδιές που χαμογελούν ακόμα.

Για τις στιγμές που γαντζώνουνε τις χούφτες τους στο χρόνο για να ζήσουν.

Για τα θαύματα.

Για εκείνο το αόρατο, το άμορφο, το απροσδιόριστο το ‘κάτι’
Που έκανε ‘άπειρο’ το ‘τίποτα’ και μας κράτησε μαζί σαν ένα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

monajia 27-10-2009 @ 09:32	::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος 27-10-2009 @ 09:40	Για εκείνο το αόρατο, το άμορφο, το απροσδιόριστο το ‘κάτι’ Που έκανε ‘άπειρο’ το ‘τίποτα’ και μας κράτησε μαζί σαν ένα. Πολύ πολύ ........ πολύ όμορφο Καλό απόγευμα ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
den - kser- ti -na- po 27-10-2009 @ 12:03	Για τα θαύματα. Για εκείνο το αόρατο, το άμορφο, το απροσδιόριστο το ‘κάτι’ Που έκανε ‘άπειρο’ το ‘τίποτα’ και μας κράτησε μαζί σαν ένα. Υπέροχο ::yes.::
Simos_Vassilis 27-10-2009 @ 14:31	.............................. ::up.:: ::theos.:: ::up.:: ................................
malkon64 27-10-2009 @ 15:42	Για εκείνο το αόρατο, το άμορφο, το απροσδιόριστο το ‘κάτι’ Θαυμάσιο !!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Ithaki-EF 27-10-2009 @ 16:16	::778.:: ::theos.::
Θάλεια@@ 27-10-2009 @ 17:16	Για τα θαύματα. Για εκείνο το αόρατο, το άμορφο, το απροσδιόριστο το ‘κάτι’ Που έκανε ‘άπειρο’ το ‘τίποτα’ και μας κράτησε μαζί σαν ένα. Κάθε σειρά γεμάτη νόημα...βγαλμένη απ'τη ζωή κ το φως της ελπίδας κ αισιοδοξίας..να'σαι καλά ::yes.:: ::yes.::
suaddo 29-10-2009 @ 12:45	καθε σειρα εκπληκτικη χλοη... υπεροχες μεταφορες και εικονες σε καθε ευχαριστια!!! θαυμαστης σου ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο